Ik ben een gebruiker. Ja, u schrikt ervan, of misschien niet, want u dacht al: die jongen, dat moet een gebruiker zijn. Toch bent u ook een gebruiker. En u daar, op de achtergrond, die de afwas doet. Of jij daar, die aan de overlijdensberichten in de krant leest. Om te kijken of iemand waar je een grondige hekel of nachtmerries van hebt nog niet klaverjast met een clubje wormen.

Overal waar ik de afgelopen twintig jaar werkte, stond de gebruiker centraal. Die verschillende gebruikers gebruikten weliswaar heel wat verschillends. Drugs bijvoorbeeld. Of dienstencheques om een huishoudhulp te betalen. Eén of andere app, intranet, of netwerk. Of een praktische oplossing naar een leven zonder miserie, naar zelfredzaamheid of praktische hulp die hem of haar er bovenop helpt. Of gewoon gebruiker van een openbare bibliotheek.

Voorlopig kan ik als gebruiker van de bibliotheek niet meer terecht in de leeszaal. Daar zitten nu studenten. Ik zou het zelf niet kunnen, in die drukte studeren. Gekuch, gegaap, gepen, getokkel, heen en weer geloop, gefrutsel, gemompel, gelach. Om gek van te worden. Ik studeer liever ergens waar het stil is. Of minstens zonder afleiding. In de kelder, op de zolder, op een verlaten plekje aan een vijver midden in het bos.

Nieuwsgierig aagje dat ik ben, vroeg ik het eergisteren aan een student: waarom precies hier? ‘Nou, ik studeer waar en wanneer ik wil. En hier kan ik weerstaan aan verleidingen. Om tv te kijken, of op stap te gaan. Of te gamen. Liever hier dan in een abdij, zoals mijn vrienden’. Inderdaad, in zo’n abdij studeren, kan je ook. Al zou ik toch lichtjes neurasteniek worden van het klokgelui om de zoveel tijd. Dan toch eerder in een vrijstaande kerk. Misschien nog een idee om de kerken weer vol te doen lopen?

In principe kan je natuurlijk overal studeren waar je wil. In de natuur. In een opblaasbaar zwembadje. In huis met een koptelefoon zodat je de joelende kinderen niet hoort. Terwijl je de afwas doet. Liggend onder een parasol met een frisdrank of biertje naast je. Zolang het maar gebeurt. Bij deze aan iedereen die studeert (of daartoe een poging doet) veel moed, concentratie, zelfzorg en verlichte momenten toegewenst.