“Ze maken misbruik van mijn autisme” … autisme in de roddelpers
Het zal je maar overkomen. Je bent man, je hebt autisme en denkt bij een Thaise of Bosnische schone het geluk, de liefde van je leven te vinden. En wat blijkt? De vrouw in kwestie is alleen uit op geld en een huwelijk om zich te kunnen vestigen. Terwijl ze daarnaast soms nog een dubbelleven leidt in een of andere sekte, prostitutie of mensenhandel.
Het is één van die verhalen die in de roddelbladen af en toe opduikt. Met als kop : “Ze maakte misbruik van mijn autisme”. Waarbij ik alleen de bedenking krijgt: alleen maar zij? En: wat heeft dat autisme daarmee te maken? Zijn alle autisten goedgelovig?
Toch sta ik allang niet meer versteld van de link van autisme en goedgelovigheid. Toegegeven, ik ben zelf ook wel eens goedgelovig geweest – net zoals iedereen – en sommige mensen met autisme zijn, onder andere door verstandelijke en andere beperkingen, iets goedgeloviger dan anderen. Maar mensen met autisme hebben volgens mij lang niet het monopolie op extreme goedgelovigheid. In elke familie zijn er wel verhalen van mensen die alles zijn kwijtgespeeld op de beurs, in een of ander project, of zich hebben laten wijsmaken dat ze een plekje op Mars hadden gekocht.
Waar ik vooral van versteld sta, is hoeveel die mensen met autisme waarvan sprake wel kunnen. Dat zijn niet zomaar getalenteerde mensen, nee, dat zijn genieën. Niettegenstaande hun ‘ernstig autisme’ gaat het om mensen die werken, getrouwd zijn, een of meer kinderen hebben, of een of ander groot talent hebben. Ze hebben een eigen woning, kunnen zich probleemloos verplaatsen, weten initiatief te nemen en anderen te overreden. Bovendien hebben ze geen problemen om voor de hele wereld hun autisme te outen, of een interview te geven voor een van de belangrijkste bladen van het land.
Wat zou ik dat allemaal ook graag kunnen, denk ik dan. Net als veel andere mensen met autisme heb ik immers vaak problemen met initiatief nemen, reizen of me verplaatsen, de andere overtuigen om iets te doen of te laten en een dialoog te voeren. Nee, ik neem relatief weinig initiatief, blijf meestal in mijn woning, achter mijn computer, zonder veel contacten te zoeken buiten mijn comfort zone en berust eerder in mijn situatie. Al heb ik vroeger wel eens grenzen overschreden, in een poging goed te doen, ik heb op dat vlak niet echt een leerstoornis.
Helaas wordt dat laatste in dit soort artikelen vaak veralgemeend. Mensen met autisme, staat er, zijn goedgelovig en leren niet uit hun fouten. Ze kunnen het best afgeschermd worden van de maatschappij en beschermd tegen criminelen die van hen misbruik maken.
Gelukkig komt die boodschap alleen in roddelbladen maar het zijn vaak bevooroordeelde mensen – in kapperszaken bijvoorbeeld – die dat soort dingen lezen. In artikelen waarin misbruik centraal staat, misbruik van de diagnostische classificatie, misbruik van de term ‘autisme’, zowel door de geïnterviewde als door de journalist of redacteur van het magazine of de krant zelf.
Want, beste man of vrouw uit de artikels, als ze misbruik maken van uw autisme, dan zijn het niet degenen die u bedoelt. Die maken vooral misbruik van een u als goedgelovige mens met een karakter – of leerprobleem en vaak bijkomende verstandelijke beperkingen.
Wat u daarom niet minder sympathiek maakt, maar uw autisme zo (laten) vermelden gaat ten koste van al die andere mensen met autisme die wel omzichtig omgaan met relaties, en zich bewust zijn van hun contextblindheid en potentiële manipulatie door anderen. Denk daar eens aan vooraleer u zich laat strikken voor een interview.
Tistje 
Ach..de pers die kletst vaak maar wat. Autisme is ook zo lastig uit te leggen en inmiddels vindt iedereen er wat van terwijl men nauwelijks enige kennis heeft.
Mijn zoon met autisme, autistische stoornis in DSMIV, lijkt toch haarfijn de signalen op te pakken wanneer iemand goedheid, vriendelijkheid, interesse veinst of niet. Aan de andere kant heeft hij wel moeite met de verschillende niveaus van communicatie (inhouds-,betrekkingsniveau, meta-communicatie). Zo lijkt hij ‘onbevangen’ te reageren in een gesprek, zijn reacties kunnen dan anders (soms persoonlijker) zijn dan verwacht. Hij kan dan inderdaad als ‘naïef’ gezien worden. Maar ja, ook dit kan voor iemand anders met autisme weer anders zijn.
Goede voorlichting over autisme blijft belangrijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja daar heb je zeker gelijk in. Het is niet voor alle autisten zo maar het merendeel wel. Ikzelf heb de diagnose paranoïde erbij gekregen maar dat is ook niet vreemd als je een vader hebt die alleen maar kan liegen en een moeder die er kritiekloos in meegaat. En ik overdrijf niet. Laat ik het zo zeggen, op dit ogenblik leven ze feitelijk in een auto (ze hebben geen huis), maar als je hem hoort heeft hij overal kastelen, villa’s, appartementen en ga zo maar door. Mijn onthechting met mijn ouders is dan ook compleet.
En dat kritische, bedachtzame en achterdochtige is een aangeleerde vaardigheid van autisten want bijna niemand wordt zo geboren. Maar ja, dat kan ook niet anders aangezien autisten onwaarheden en dergelijke elke keer veel intenser opvatten dan een neurotypisch persoon.
En veralgemenen is voor mij geen liegen. Zo denken is een valkuil, ik deed dat ook (en soms betrap ik me erop dat ik het nog steeds doe) maar heb dat grotendeels afgeleerd. Je kan immers niet verwachten dat iemand alle ins en outs perfect tegen je verteld. Het wordt voor mij pas liegen als iemand voet bij stuk houdt ook al kom je met andere informatie of aanvullende informatie die meerdere conclusies biedt in plaats van datgene waar iemand die op zo’n manier veralgemeniseerd je naar toe probeert te praten.
Overigens betrap ik mijzelf er regelmatig op dat ik in hyperbolen spreek. Sorry, dat moet ik weer afleren.
LikeLike
@Outsider666 Ik vermeldde inderdaad de contextblindheid, het niet goed kunnen interpreteren van signalen en bedoelingen van anderen. Maar ik denk dat je veralgemeent als je zegt dat mensen met autisme goedgeloviger zijn dan anderen. Er zijn namelijk ook mensen met autisme die heel kritisch zijn, bedachtzaam en mogelijks zelfs te achterdochtig als ze ook maar een spoor van misbruik bemerken.
Overigens is veralgemenen ook voor een stuk liegen, dus …
LikeLike
Tja, hier heb je het toch verkeerd. Mensen met autisme zijn goedgeloviger omdat wij onszelf niet goed kunnen wapenen tegen leugens. Het nadeel begint al bij het oppakken van signalen. Daarnaast komt het door dat mensen met autisme zelf niet veel liegen of helemaal niet liegen. Liegen gaat tegen onze denkwijze in, de meeste autisten zien er het nut niet van in en vinden het verschrikkelijk als er tegen ons gelogen wordt.
LikeLike
@dhjvg In dit artikel wou ik ook vooral benadrukken dat het vaak mensen die van zichzelf zeggen dat ze autisme hebben die de term volgens mij misbruiken of die misbruikt worden door bepaalde media om de term autisme aan bepaalde thema’s vast te hangen. Waarom komt iemand met autisme in de pers, lijkt me een betere vraag.
In je reactie veralgemeen je de pers ook een beetje vind ik. Ik zou toch een onderscheid maken tussen een beperkt aantal journalisten die wel inspanningen doen om een zo genuanceerd mogelijke berichtgeving te verzorgen rond het thema autisme en de rest (inderdaad de meerderheid). De journalisten die ik zelf heb gesproken (van De Standaard, De Morgen en de Vlaamse Radio 1) vond ik bv best wel ok qua houding en openheid naar diverse invalshoeken.
LikeLike
Helaas is het niet alleen de roddelpers maar media in het algemeen. Ook is het niet alleen het labeltje autisme maar alle mogelijkheden die afwijken van wat de doorsneebevolking aanvaard als het “normale”. Geen idee of dat voor de schrijvende pers de trigger is om een minderheidsgroep onder de loep te nemen of te verklaren. En dat is net een van de redenen waarom ik nog amper het nieuws bekijk. Alles wat de bevooroordeeldheid bevordert, doet me walgen en frustreert me.
Autisten zijn Rain Man ofwel niet geschikt voor de maatschappij. De gekleurde medemens is crimineel of steunt IS. Je kent ze allemaal wel en kan het zonder problemen aanvullen…
LikeLike