‘Geen gewone jongen’

Mijn oudste kleinzoon is geen gewone jongen. Hij heeft geen taal. Hij is niet doof, hij kan wel woorden nazeggen, sommige woorden begrijpt hij ook wel, maar we weten niet of hij daarmee denkt zoals wij dat doen. Hij leeft in een eigen wereld, maar is geen ‘echte autist’, want hij toont allerlei soorten van positieve betrokkenheid op zijn omgeving. Wat hij wel is of heeft is nooit benoemd. Bunna Ebels – Hoving in Geschiedenis als metgezel: confrontaties met een vak 1950-2010 (Uitgeverij Verloren b.v.)