In een recent nummer van Linda wordt de onzichtbaarheid van autistische vrouwen belicht. Hun jarenlang leren maskeren om ‘normaal’ te lijken leidt tot mentale klachten en late diagnoses. De serie benadrukt de noodzaak van herkenning en begrip, met aandacht voor manieren waarop vrouwen hun leven aanpassen om te functioneren. Ik schrijf erover vanuit het perspectief van een autistische man, zonder mij te vereenzelvigen met het label mannelijkheid.
In een tijd van labels ervaren mensen met autisme uiteenlopende gevoelens over diagnoses. Tijdens het Festival van de Gelijkheid benadrukt vlogger Stijn van InclusieAmbassade het belang van het herschrijven van de betekenis van het label. Hij interviewt drie panelleden met elk een eigen invalshoek over labeling. Ze raden aan om verschillen en overeenkomsten te verkennen en het label te gebruiken als brug naar begrip in plaats van een obstakel.
Labels zoals autisme en andere classificaties bevinden zich volgens mij in een spanningsveld tussen opluchting en beperking, tussen toegangspoort en hokje. Ik ervaar labels noch als held noch als vijand,… Read more Labels als kompas: over labeling zoals ik het nu zie … autisme en beeldvorming →
In dit artikel beschrijf ik hoe de ‘Instagram-isering’ van autisme de belangrijke nuance en context verdrijven in hun zoektocht naar snelle impact. Deze cultuur bevordert simplistische waarheden en versterkt vooroordelen, terwijl complexiteit en diepgang onopgemerkt blijven. Voor echte kennis over autisme is aandacht voor het volledige verhaal essentieel, weg van oppervlakkige formats.
Biologe Kat Van der Poorten stelde tijdens haar lezing aan de KU Leuven een confronterende vraag: “Ben ik zoals Hitler?” Ze bekritiseerde de geneeskundige en ethische implicaties van het postuum diagnosticeren van historische tirannen, zoals Hitler, op basis van DNA. Dit fenomeen leidt tot een gevaarlijke simplificatie van complexe gedragingen en een ontkenning van morele verantwoordelijkheid.
Elke, 45, ontdekte na haar autisme-diagnose op haar 40e dat ze jarenlang een façade had gedragen om geaccepteerd te worden. Door ‘unmasking’ leerde ze haar echte zelf te omarmen en pas na veel moeite kon ze professionele aanpassingen maken. Dit leidde tot meer innerlijke rust, maar ook verlies in relaties. Dit is haar verhaal.
In deze blog schrijf ik over mijn ervaringen met smart health trackers en wellness-apps vanuit het perspectief van een autistisch persoon. Deze technologieën interpreteren activiteiten en lichaamstoestand vaak verkeerd, wat leidt tot frustratie. Ik benadruk het belang van zelfbewustzijn en het luisteren naar eigen lichaamssignalen in plaats van afhankelijk te zijn van externe data.
Het nieuw Nederlands onderzoek van Meerman en collega’s benadrukt dat autistische jongvolwassenen ondersteund moeten worden om te bloeien, in plaats van hersteld te worden. Ze identificeren acht pijlers voor welzijn: autonomie, menselijk contact, gemoedsrust, persoonlijke ontwikkeling, gezondheid, plezier, werk, en zingeving. Ze gebruiken de capability-benadering die benadrukt het creëren van passende omstandigheden in plaats van focus op beperkingen.
Tistje 