Onlangs las ik, bij ‘integratief therapeute’ Vera Helleman, dat autisme ook verklaard zou kunnen worden ook het ontbreken aan een ik-referentiekader. Met andere woorden: het ontbreken van het besef van een ‘ik’. Dat heeft als gevolg dat ze niet kunnen kiezen, grenzen stellen of meningen formuleren. Wat ik daarover denk, schrijf ik in deze blog.
Onlangs kreeg ik de vraag van Marjan, medewerker van de Vlaamse Vereniging Autisme, hoe ik mij zou voorstellen als spreker, inspirator, ervaringswerker, getuige of hoe het ook heet om ervaringen als persoon met autisme te brengen voor een groep (of, desgewenst, onder vier ogen). In deze blog heb ik het over wat mij drijft, hoe ik mij voorbereidt, en wat een meerwaarde is voor mij.
Naast vragen rond ‘boredombusters’ (middelen die verveling verdrijven) of tips om met irritatie om te gaan, is de meest gestelde vraag in mijn mailbox op dit moment: “Zou jij me kunnen zeggen wat jij op dit moment, tijdens deze ‘coronacrisis’ het meest nodig hebt, of welke tips je kan geven aan ouders of mensen met autisme?”. In deze blog probeer ik deze zo genuanceerd mogelijk vanuit eigen ervaringen en observaties te beantwoorden.
Een ervaring van een paar jaar geleden als ervaringsdeskundige voor een publiek waarbij ik het gevoel had te bevriezen en in een soort van overlevingsmodus overschakelde.
Mijn visitekaartje in vijftien vragen … geïnspireerd door een vragenlijstje van de Vlaamse Vereniging Autisme ter gelegenheid van de Wereld Autisme Dag.
Een monoloog van een autismecriticus – opgebouwd uit enkele reacties van mensen op mijn blog en getuigenissen, en gesprekken met mensen uit mijn omgeving, die het autisme en wat ik doe relativeren.
Quote van Jasper Wagteveld, Nederlands ervaringsdeskundige, in een interview op de website van IQ Coaches Nederland, over te weinig nuance in de beeldvorming rond autisme in onze samenleving
Citaat van wijlen Baukje van Kesteren (ervaringsdeskundige) op haar website ‘De Lachende Panda’. Over de verborgen agenda van psychotherapie. Dat je als mens geaccepteerd wordt als je op acceptabele wijze gevoelens kan uiten, iets voelt bij datgene wat anderen voelen en in staat bent tot mensen dichterbij laten komen.
