Rustig leven in een megafone samenleving

Heel wat jaren geleden werkte ik bij een hoogbejaard echtpaar als thuishulp. In hun gebouw – een open groot herenhuis – riep de bewoner van het hoogste verdiep bij het minste geluid ‘Silence!’. Etienne, zo noemde de bewoner, liep hoog op met A Rebours van Huysmans en schiep naar zijn voorbeeld een eigen universum in zijn woning. Etienne was vooral heel erg geluidsgevoelig, en zou, zoveel jaar later, in onze megafone samenleving het nog veel lastiger hebben gehad. In deze blog vertel ik over mijn tijd toen en mijn bedenkingen nu over de toenemende geluidsvervuiling.