Deze blog belicht het verhaal van Lotte, uitgelicht in een opvallende advertentie door een zorgverzekeraar/mutualiteit, die de vaak gehoorde opmerking ‘Je ziet er helemaal niet ziek uit’ onder de loep neemt. Ik heb enkele gedachten bij deze blog: onder andere over de noodzaak van meer bewustzijn, het belang van het respecteren van de diversiteit binnen het autismespectrum, en hoe we samen kunnen werken aan een inclusievere samenleving waarin iedereen zich gezien en gerespecteerd voelt.
Sanno, een vrouw gediagnosticeerd met autisme, deelt haar reis van zelfbegrip op Proud2Bme.nl. Ondanks aanvankelijke weerstand van anderen, vond ze verlichting en een gevoel van richting na haar diagnose. De diagnose bracht duidelijkheid, beantwoordde haar langdurige vragen, en markeerde een belangrijke stap richting haar persoonlijke groei en een betere omgang met haar conditie.
Kort leesverslag van het boek ‘Looking after your autistic self’ van Niahm Garvey, een autistische moeder van vijf en verpleegkundige, over zelfzorg, emotionele regulatie en omgaan met uitdagingen in het leven als autistische volwassene
Lezeres Emma vertelt over hoe ze in haar groene buitenwijk met de buren contact overweegt maar zich geremd voelt. Ze vertelt ook over de andere mensen in de wijk.
Volgens Kaia, een lezeres van deze blog, is een van de meest ergerlijke stereotypes over autisme dat autistische mensen vooral naar zekerheid zouden op zoek zijn, en avontuur zouden schuwen. “Ik vind het beledigend om te horen dat autisten eerder gewoontedieren zouden zijn, en zich vasthangen aan zekerheid. Als autistische vrouw hou ik ervan op trektocht te gaan, en nieuwe grenzen te ontdekken. Ik ben enorm sociaal en hou er niet van hetzelfde te doen. Wat vind jij ervan: zoeken autistische mensen vooral naar zekerheid of toch eerder avontuur Ik probeer op deze vraag genuanceerd en vanuit mijn persoonlijke ervaringen te antwoorden.
Een van de schrijfopdrachten op deze blog is een herinnering te schrijven die het eerste bij je opkomt (na het lezen van de opdracht). In deze blog beschrijf ik een herinnering aan een televisieinterview enkele jaren geleden op weg naar de supermarkt.
Af en toe zenden lezers of anderen mij een verhaal toe, van zichzelf of over anderen in hun omgeving die autistisch zijn. Marie stuurde me hoe ze op zoek was naar een doodgewoon leven en onderweg het een en ander ontdekte.
Vanmorgen aan de bushalte sprak een vrouw me aan dat ze eindelijk mijn blog had gevonden. Het bleek echter om een misverstand te gaan. In deze blog beschrijf ik hoe dit kwam.
Tistje 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.