‘Welke tradities van je ouders heb je (niet) in stand gehouden?’ … autisme en tradities
Over welke tradities ik (niet) heb overgenomen, al dan niet aangepast, en wat tradities voor mijn liefste en ik betekenen
Over welke tradities ik (niet) heb overgenomen, al dan niet aangepast, en wat tradities voor mijn liefste en ik betekenen
Als autist vind ik het soms lastig om overzicht, inzicht en orde te vinden in de chaos van elke dag.
Het wordt voor mij snel teveel en ik plan ook vaak teveel en krijg dan een ‘meltdown’ of shutdown. In mijn boek ‘Autistisch gelukkig’ schreef ik al hoe ik omga met structuur in functie van positief leven met autisme. Vaak zeggen mensen dat plannen wel heel erg vaag klinkt. In dit artikel probeer ik dit wat concreter te beschrijven, en hoe ik het kan aanpassen aan de veranderlijkheid van elke dag en de planningen en structuren die iedereen om me heen in zijn of haar hoofd heeft. Hopelijk heb je hier iets aan.
Lezeres Emma vertelt over hoe ze in haar groene buitenwijk met de buren contact overweegt maar zich geremd voelt. Ze vertelt ook over de andere mensen in de wijk.
In berichtgeving en beeldvorming rond autisme blijft het gesprek de laatste tijd naar mijn aanvoelen te vaak beperkt tot de vraag of autisme een medische, psychiatrische aandoening is of eerder een kwestie van identiteit of persoonlijkheidskenmerk is. Nochtans zijn deze twee slechts een van de vele betekenissen die autisme kan hebben. Autisme is niet slechts een neurobiologische aandoening of een vorm van identiteit. Hoe dat zit, probeer ik in dit artikel uiteen te zetten en tot een uitweg uit de tweespalt te komen.
Wat als je twee vliegtickets wint, als verrassing, en je gevraagd wordt waarheen je zou gaan. Op het eerste gezicht een lastige situatie, voor sommigen een nachtmerrie, voor anderen een wensdroom. Ik probeer in deze blog een genuanceerd antwoord te beschrijven.