Laurens, wiens zus onlangs heeft ontdekt dat ze autisme heeft, las onlangs tot zijn verrassing dat autisme nog niet zo lang is ‘uitgevonden’. Hij mailt me deze vraag : ‘Naar het schijnt is autisme, zoals het nu bestaat, pas uitgevonden rond het begin van de 21ste eeuw. Ik vroeg me af hoe het eraan toeging de vorige eeuw?’ Mijn antwoord op zijn vraag zet ik in deze blog.
Tien hindernissen voor (bepaalde) mensen met autisme in de samenleving, geïnspireerd door teksten van Pete Wharmby (@commaficionado))
Lezeres Sarita komt als autismeconsulente beroepshalve regelmatig in contact met volwassenen en ouderen met autisme. Als ze bij kennissen en vrienden laat weten welk werk ze doet, krijgt ze soms te horen dat autistische mensen bekend staan om hun ouderwetse houding. ‘Hoe zou dat komen volgens jou?’ vraagt ze mij in een mail. In deze blog probeer ik Sarita een genuanceerd antwoord te geven vanuit eigen ervaringen en kennis.
Een leesverslag van het boek ‘Onder één noemer’, een verhalenbundel van zes verhalen en een epiloog, geschreven door Peter Vermeulen en Cas Raaijmakers, en uitgegevens bij Skribis in 2021.
Af en toe lieg ik, ook al is het vooral over mijn leeftijd. Misschien omdat er veel betere getallen zijn die iets over een mens, over mij zeggen. Welke die zijn en hoe ik tegenover mijn leeftijd sta, lees je in deze blog
Over de impact van camouflage en compensatie voor het leven van autistische mensen, man of vrouw of anderszins, is al heel wat geschreven. Deze tekst is deels een samenvatting en deels een reflectie vanuit eigen leef – en leeservaringen op dat thema.
Alex D., transgender autistische man met PTSD en hulpverleningstrauma’s, in Hoe ik 30 jaar tumult overleefde en in 2020 gelukkig werd: inzichten over mentale gezondheid. Geplaatst op De Wereld Morgen, 22 december 2020, over zijn proces van acceptatie en bijleren over autisme.
Als spreker als ervaringsdeskundige wordt ik vaak geconfronteerd met een kunstmatige opdeling tussen lichaam en geest, waarbij ik gevraagd wordt mijn lichamelijke handicap even ‘weg te denken’, of alleen in het kader van autisme te bespreken. Hoewel ik natuurlijk vooral over autisme spreek, vermeldt ik er wel bij dat ik behalve mens, zoon, … en allerlei rollen in het leven ook iemand ben met een progressieve chronische ziekte. Dat valt niet altijd in goede aarde. Een tijd geleden schreef ik daarom een gastblog over autisme en lichamelijk anderszijn op de inspirerende Nederlandse website A-typist.nl. Dit artikel is een uitbreiding ervan. Over lichamelijk anders-zijn, beperkingen, contact met artsen en nog veel meer.
