Op het moment dat ik dit schrijf, is het terug periode van het jaar waarin ik van veel mensen om me heen hoor dat ze het ‘gezellig’ willen maken. Of ze spreken met afschuw van plekken waar het ‘ongezellig’ was. Het is voor mij niet altijd duidelijk wat ze daar precies mee bedoelen. Ik denk soms dat ze het zelf ook niet goed weten. In deze blog ga ik in op wat gezelligheid voor mijn liefste en mezelf is, en hoe het gezellig kan worden zonder er al te veel moeite voor te doen.
Vijftien van de boeken rond of over autisme, geschreven door auteurs (met inzicht in) autistisch denken en/of gedrag, die ik de moeite waard vond om te lezen. Van enkele heb ik ook een leesverslag geschreven., waarnaar gelinkt wordt in deze blog.
1000 vragen aan jezelf, nummer 91 met vragen als welk dierbaarste bezit ik zou meenemen op een tocht rond de Poolcirkel, wat mij eind 2020 het gelukkigst heeft gemaakt, welk beeld ik heb van de liefde, welk meest beschamende moment ik begin 2021 vergeten wil zijn, wat ik vanavond gedaan wil hebben, mijn onhebbelijke karaktertrek die vooral ’s avonds de kop opsteekt, bepaalde angsten specifiek voor de wintervakantie en de mooiste herinnering uit de winterperiode.
Maxine Aston, gezondheidspsycholoog, in The Autism Couple’s Workbook, Second Edition (Jessica Kingsley Publishers, 2020) over de vraag die ze vaak krijgt van neurodiverse koppels in haar werk als hulpverlener: heeft te maken met autisme of eerder met een persoonlijkheidstrek?
Lesley, vrouw met autisme en beheerder van een (Belgische) praatgroep voor vrouwen met autisme, beantwoordt vijf vragen over en rond autisme, zoals over je autisme praten, samen leven met autisme, hoe zij de toekomst ziet, en wat ze mist in wat er rond autisme gebeurt. Het eerste wat ze vermeldt is dit : ‘Laat ik eerst even vermelden dat ik me zeer vereerd voelde toen Tistje me vroeg of ik wou meewerken aan deze rubriek, dus bij deze: dankjewel!’ (Lesley)
Camilla Pang, Postdoctoraal onderzoeker UC London & vrouw met autisme, in haar boek ‘Outsider’s Guide to Humans: What Science Taught Me About What We Do and Who We Are’ (Penguin/Viking, december 2020)
Verslag en samenvatting van een online (groeps)gesprek rond psychologen of psychotherapeuten in een praktijk of psychologische begeleiding of psychotherapie op zich. Daaruit kwamen vooral volgende onderwerpen aan bod: transparantie (of het tekort ervan) over wat verwacht mag worden in gesprekken en therapie, de drempels om een afspraak te maken, de plaats en respect van (mensen met) autisme in opleidingen voor hulpverleners (psychologen, psychotherapeuten, …). Tot slot wordt gesteld dat een cliënt met autisme door hulpverleners niet zozeer als ‘moeilijk’ of ‘complex’ maar eerder als een geschenk moet gezien worden, een uitdaging om zichzelf en de therapeutische toolbox te herdenken en ontwikkelen. In de realiteit blijkt op dat vlak immers nog ruimte voor verbetering.
Samenvatting en reflectie rond een artikel dat onlangs verscheen in het tijdschrift BMC Psychiatry over het onderzoek van een aantal Belgische onderzoekers (Universiteit Antwerpen en KU Leuven) rond de dubbelzinnige en meervoudige verwachtingen van ouders van een jong kind tegenover een diagnostisch onderzoek met uitzicht op een autismediagnose van hun kind.
