Een jong volwassen man werd gearresteerd voor een reeks van racistische agressie tegen medisch personeel in een algemeen ziekenhuis. Hij blijkt autisme te hebben, een uitgesproken allergie tegen mensen met een ander dialect dan het zijne en moeite om dit onder woorden te kunnen brengen. Deze situatie staat beschreven in een recent terug verschenen brochure voor politie om met mensen met autisme om te gaan .
In deze blog ga ik in op een aantal tendensen als het gaat om positieve elementen van (leven met) autisme maar ook de versnippering van ideeën daarover in onze samenleving, ook bij mensen met autisme zelf. Ik gebruik daarvoor mijn eigen ervaringen en inzichten maar steun ook op recent Brits onderzoek dat een groep mensen met autisme bevroeg over de thema’s die zij belangrijk vonden in de positieve beleving van autisme. Ook de invloed van de omgeving (ouders, familie, hulpverlening) blijkt hierin belangrijk.
Maartje Hip, een Nederlandse vrouw met autisme, over haar invulling vroeger en nu van het begrip “fantasie’, uit haar onlangs verschenen boek “Angel in mijn hart: diagnose stoornis in het autistisch spectrum bij vrouwen op latere leeftijd” bij uitgeverij Aquazz
Telkens ik spreek of schrijf over mijn autisme, en het belang dat ik hecht aan voorbereiding, krijg ik de reactie ‘ja maar, je kan toch niet alles van vooraf weten’. Dat klopt gedeeltelijk en dat is een voortschrijdend inzicht geweest. In deze blog sta ik stil bij wat deze vaak gebruikte term voor mij betekent en waarom ik merk dat het bij heel wat mensen om mij heen nog moeilijk ligt.
“Ik vraag me af of iemand met autisme de (soms pijnlijke) waarheid vertelt, eerder dan een leugentje om bestwil, zelfs als hij of zij zeker weet dat hij/zij daarmee de gevoelens van een ander kwetst?” schrijft Noah in de mail die hij me stuurt. Zijn vraag probeer ik in deze blog genuanceerd en vanuit mijn eigen ervaringen te beantwoorden.
1000 vragen aan jezelf, nummer 86 , met vragen over wat vakantie voor mij betekent, wat de grootste luxe is op vakantie, of ik de actualiteit volg tijdens de vakantie, waaraan ik het meest denk in die periode, of ik tijdens de zomer wel eens overweeg mijn leven volledig open te gooien, wat ik liever niet wil verliezen op vakantie, voor welke luxe ik graag meer betaal op reis, wat de leukste reis is die ik ooit heb gemaakt, en wat ik lees op vakantie.
“Ik zou graag van je weten hoe het voor jou voelt, hoe het voor jou is, om man te zijn, en tegelijk autistisch, of autisme te hebben?”, vraagt Lana (tot vorig jaar Lander) me via mail. Op deze moeilijke vraag probeer ik in deze blog een zo genuanceerd mogelijk antwoord te geven.
Een paar weken geleden ben ik veranderd van routine: in plaats van roddelbladen te lezen, las ik elke middag na de maaltijd, een stuk uit de Dikke van Dale, het groot woordenboek van de Nederlandse taal. Daarin ontdekte ik wat de Dikke schreef over autisme. In deze blog ga ik daarop in en vraag ik me af waarom dat niemand daar een probleem mee heeft.
