Iedereen krijgt spam, maar als je ze wel eens leest, springen er pareltjes naar voor, niet van geloofwaardigheid (ik klik uiteraard nooit verder) maar van verwondering. Af en toe schrijf ik in mijn dagboek een zin over wat ik las. Deze tekst is daar een collage van, van mijn ‘spam-familie’.
Kunnen mensen met autisme liegen? Of is het vooral overmatig gebruik van fantasie en zelfzuchtig? Of toch eerder verkeerde interpretatie en contextblindheid die onterecht liegen wordt genoemd? En wat over de maatschappelijke leugen? Tien jaar geleden schreef ik een blog over autisme en liegen, met een poll. Wat is er sindsdien mee gebeurd? Vandaag schrijf ik een vervolgblog, een actualisatie, een update
Kunnen mensen met autisme liegen? Of is het vooral overmatig gebruik van fantasie en zelfzuchtig? Of toch eerder verkeerde interpretatie en contextblindheid die onterecht liegen wordt genoemd? En wat over de maatschappelijke leugen? In deze blog een poging om autisme en liegen te bespreken. Met een poll.
Tistje 