Martine Mussies’ boek “The Pictorialist” verkent de zoektocht naar zelfidentiteit bij autistische mensen. Door middel van persoonlijke verhalen en visuele elementen biedt ze inzicht in de autistische ervaring en benadrukt de waarde van ‘speciale interesses’. Het werk legt de complexiteit van autisme bloot en stimuleert reflectie en gesprekken over neurodiversiteit en authenticiteit. Dit is een leesverslag van haar boek
Niels Haentjens’ “Scherven brengen geluk” is een introspectief boek waarin hij zijn zoektocht naar identiteit en acceptatie beschrijft, vooral vanuit het perspectief van zijn diagnose ASS. Het werk behandelt thema’s zoals mentale gezondheid, sociale interactie en de persoonlijke strijd met angst, en roept op tot meer begrip voor verschillen in plaats van snelle oordelen.
Is het door minder te maskeren en in autistische, ‘gelijkgezinde’ kringen te verkeren, dat autistische mensen meer rust ervaren? In dit artikel ga ik kritisch in op deze veronderstelling. Ik stel dat acceptatie en ruimte voor verschillen essentieel zijn voor echte verbinding en erkenning, en daar is autistisch zijn niet noodzakelijk een positieve invloed.
Over wat ik eerder had willen weten, onder andere over de balans tussen authenticiteit en aanpassing, over universele oplossingen, fouten maken, de tijd nemen en persoonlijke groei.
In deze blog schrijf ik over de complexiteit van authenticiteit in een maatschappij die vaak beperkende stereotypen hanteert. Hoewel de druk om mezelf te zijn en maatschappelijke verwachtingen soms belemmerend zijn, hoop ik op een toekomst waarin empathie en begrip ruimte bieden om onszelf te kunnen zijn. Zelfacceptatie en verbinding zijn daarbij volgens mij essentieel.
Niet alles over de beleving van autisme is te vinden in formele bronnen, zoals tijdschriften, boeken of op het internet. Als je een vollediger beeld wil hebben, naast de formele bronnen, kan je voor terecht bij persoonlijke verhalen, blogs en kunst van autistische mensen. Die bieden een rijk perspectief op copingstrategieën, groei, creativiteit, zelfacceptatie en dagelijkse uitdagingen. Deze verhalen tonen de complexiteit en diepte van het leven met autisme.
Een persoonlijke reflectie over het vinden van tevredenheid in mijn eenvoudige gelukjes en pleziertjes terwijl ik staar naar de (schijnbare) glamour van sommige anderen hun leven
Ton den Boon, de Nederlandse redacteur van het Dikke van Dale woordenboek, analyseert welke woorden mensen het beste kunnen gebruiken als ze het over mensen met autisme hebben. Zelf vind ik dat we eerder vanuit een dialoog met de mensen waarover het gaat en wat er in woordenboeken en de taalgeest bekend is hiertoe moeten komen.
Tistje 