Tijdens de ‘mini-semi-pseudo’-lockdown naar aanleiding van de Covid-19 situatie leerde ik Hei Hei (of ‘hei hei’) kennen. In deze korte blog verklaar ik wat mij het meest aansprak aan deze kleine haan (die in de Engelse versie ontmannelijkt wordt tot ‘chicken’)
Als kind al overkwam het me wel eens dat ik me afvroeg hoe het zal aflopen, hoe de toekomst zou stoppen, en wat er daarna zou komen. Aanvankelijk was ik erg triest dat ik het niet zou meemaken. Na al die jaren denken heb ik daar een voorlopige theorie over, en ben ik ook enigszins over mijn verdriet (of ik maak me dat toch wijs).
Tistje 