Kenzo, een autistische volwassen man mailt me: Ik kan enorm genieten van in een donkere kamer te zitten of te liggen, en gewoon niets te doen, of bij het licht van een schemerlamp te lezen of muziek te beluisteren. Ik krijg daar regelmatig commentaar op. Volgens de mensen om mij heen, vooral hulpverleners en nu en dan familie, is dat echt ongezond. Hoe sta je hier tegenover als autistische mens, doe je dat ook graag en hoe zou je reageren op die criticasters?”. Ik probeer genuanceerd en vanuit eigen ervaring op Kenzo’s vraag te antwoorden.
Josefien denkt erover na een autismeblog te schrijven, maar vreest de reactie van haar omgeving. ‘Meestal lezen ze die en worden ze boos of triest van wat er over hen staat geschreven. En dan werken ze dat uit op mij. En ik heb al genoeg aan mijn hoofd’. Hoe gaat dat bij jou? Ik probeer vanuit eigen ervaringen en genuanceerd te antwoorden op haar vraag.
Op basis van een aantal artikelen van Tony Attwood, een Brits-Australisch psycholoog die zich specialiseert in autisme, over autisme en depressie zet ik 10 invloeden op een rijtje die vaak vernoemd worden als aanleiding tot depressie of depressiviteit bij autistische mensen.
Citaat van autistische vrouw Martine Mussies in NRC van 30 juni 2022 op een interview van Theo Bakker in dezelfde krant van 8 juni 2022 naar aanleiding van diens onderzoek over studeren met autisme
In onze samenleving worden we vaak verleid om iets te vergeten te vertellen over onszelf. Zeker als het gaat om iets over onze kwetsbare kant te vertellen. Ik worstel er vaak mee of dat mij geen parten speelt als het gaat om vertellen over mijn autismebeleving voor een publiek of erover te schrijven op deze blog. In deze bijdrage ga ik daar dieper op in.
Of autisme volgens mij een handicap en/of een gave is, en wat ik daarvan vind, wil Heide(linde), studente pedagogie, weten. ‘We hebben in onze opleiding voor een paper een aantal ‘straffe stellingen’ voorgeschoteld gekregen. Die moeten we dan voorleggen aan kritische mensen met autisme voorleggen. Op basis van wat daaruit komt moeten we dan reflecteren en een paper schrijven. Zou jij zo vriendelijk willen zijn om mij daarbij te helpen?’. In deze blog probeer ik daarop een genuanceerd antwoord te schrijven.
Enkele bedenkingen bij de communicatie en beeldvorming tijdens de autismeweek en op de wereld autisme dag, van mensen met en zonder autisme, vanuit reacties rond deze evenementen die toekwamen op mijn blogmail en vanuit eigen ervaringen.
Een terugblik op 2018 en een vooruitblik op 2019, zowel in mijn leven als wat betreft mijn blog, wat ik opgepikt heb tijdens het voorbije jaar, dat alles probeer ik in deze blog samen te vatten. Niet in het minst eindig ik deze blog ook met een wens.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.