In deze blog gaat het over de uitdagingen van autisme en de impact ervan op interacties met anderen. Over de balans tussen zelfacceptatie en verantwoordelijkheid, over het belang van vriendelijkheid en begrip, en over de noodzaak om de gevolgen van gedrag te erkennen. En uiteindelijk over de meest leefbare gezamenlijke oplossing in relaties.
Nobody Nowhere van Donna Williams, gepubliceerd in 1992, is een autobiografie van een autistische vrouw die haar leven beschrijft zonder de filter van anderen. Het boek onthult zowel de uitdagingen van autisme als de trauma’s van haar jeugd. Het blijft relevant door de lens van hedendaagse neurodiversiteitsbewegingen, maar mist bredere maatschappelijke context.
In “Ein Kaktus zum Valentinstag” verkent Peter Schmidt liefde vanuit een autistische invalshoek. Het boek biedt een diepgaande reflectie op romantiek, ondersteund door de komeet-theorie van relaties. Schmidt vraagstukken over aanpassing en acceptatie aan de orde, terwijl hij een pleidooi houdt voor inclusieve liefde die ruimte biedt voor diversiteit in expressie en verbinding. Een leesverslag.
Dit weekend vieren we bij de Tistjes op geheel eigen wijze ons 16-jarig jubileum. In tegenstelling tot traditionele festiviteiten geven we de voorkeur aan eenvoudige vreugden boven grote gebaren. Ons feest omvat bezoeken aan een dierentuin of botanische tuin, en we doen ons tegoed doen aan fastfood in ons favoriete restaurant, McDonald’s. Geen verrassingen zoals een romantisch weekendje Parijs dus.
In deze blog vertel ik hoe ik ls autistische volwassene ervaar hoe mijn brein, gebaseerd op voorspellingen, mijn liefdesleven beïnvloedt. Onverwachte gebeurtenissen en sensorische overprikkeling creëren stress. Open communicatie, voorspelbare routines, respect voor zintuiglijke behoeften, flexibiliteit en gezamenlijke probleemoplossing zijn cruciaal. Deze strategieën, gebaseerd op het boek “Autisme en het Voorspellende Brein”, versterken onze relatie en bevorderen wederzijds begrip.
Zes (korte) antwoorden op zes vaak gestelde vragen via mijn blogmail of via sociale media, vanuit mijn eigen perspectief.
Zes (korte) antwoorden op zes vaak gestelde vragen via mijn blogmail of via sociale media, vanuit mijn eigen perspectief.
Af en toe krijg ik de vraag hoe je aan iemand met autisme kan zien of h/zij/hun liefde of genegenheid voor je voelt. Ik probeer die vraag in deze blog met nuance en vanuit eigen ervaringen te beantwoorden, zonder te vervallen in clichématige antwoorden zoals ‘vraag het hem/haar’ of ‘geef hem/haar een kus’.
Tistje 