Elke eerste dag schrijf ik een stukje over beginnen, over de eerste keren in mijn leven. Deze keer schrijf ik over de eerste kennismaking met meisjes en vrouwen (anders dan de vrouwen in mijn familie uiteraard) en hoe dat verliep.
Elke twintigste van de maand breng ik een lijst met een aantal tips over een bepaald thema in het leven Deze eerste keer een lijst met 20 tips voor mensen zonder autisme die onzeker zijn in het daten van iemand waarbij ze weten of vermoeden dat hij/zij autisme heeft. De lijst is losjes geïnspireerd door de lijst ’48 Tipps für ein perfektes Date mit einem Autisten oder einer Autistin’ van Marlies Hübner.
Elke vijfde van de maand beschrijf ik een anekdote uit mijn leven. Deze eerste keer gaat het over een onverwacht telefoongesprek waarbij er strikt genomen nooit een gesprek heeft plaatsgevonden. Iemand was verkeerd verbonden en kwam er pas na vijf keer bellen, en voicemailberichten met een heel liefdesverhaal, achter dat ze verkeerd verbonden was.
Hoe je erover denkt, hoe je erover praat, hoe je ermee bezig bent. Ik schrijf er meestal niet over. Of toch niet online. Nochtans blijft er vraag naar. Voor mij was seks tot ver voorbij mijn dertigste iets dat buiten mijn universum gebeurde. Het mag duidelijk zijn dat ik geen expert ben in dit soort dingen. Toch probeer ik zo eerlijk mogelijk een stukje te schrijven, vanuit mijn beleving van seks. Omdat het elders vaak zonder veel respect wordt benaderd.
Een citaat uit Mijn vriend zit niet op Curaçao, maar in in een kliniek van Vivienne Groenewoud in het Nederlandse tijdschrift Grazia van 25/1/2017 over de aspergereigenschappen die voor de vriendin van een man met autisme aantrekkelijk waren.
In de reeks ‘dagen zonder …’ is er intussen een eindeloze reeks aan variaties ontstaan. Maar vaak heb ik de indruk dat de uitdaging die mensen aangaan veel minder een uitdaging is maar eerder iets wat ze al doen of laten, of een definitief afscheid. Bovendien heb ik meer zin in ‘dagen met’. In deze blog ga ik daar verder op in.
Alex Wilkinson in Luke Beardon (ed) Love, Partnership or Singleton on the Autism Spectrum (Jessica Kingsley Publishers, 2017) over hoe een mens in uitvoering, in dit geval een man van middelbare leeftijd, met autisme, vertrekkende van Newton’s derde (bewegings)wet kan streven naar een liefdesrelatie of naar een gezinnetje.
Nummer vijfentwintig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over een missie in het leven, of ik verslaafd ben aan iets, welk overlijden me het meest heeft aangegrepen (tot nu toe). Over een mogelijke titel van mijn autobiografie en hoeveel ik lijk op wie ik zou willen zijn. Over wanneer men een relatie zou moeten beëindigen en hoe belangrijk werk is voor mij. Over wat ik graag goed had willen kunnen, en of geld gelukkig maakt. En tot slot of ik soms twijfel aan het bestaan van anderen
