Toen ik de vraag kreeg, via deze blog, welk woord volgens teveel wordt gebruikt, dan is dat op dit moment zonder twijfel ‘omarmen’. Alles wordt omarmen, van ‘omarm je shit’ tot ‘omarm je fun’ en alles daartussen. Soms zelfs ‘omarm je autisme’. In deze blog vertel ik waarom.
John, een volwassen man van 59 die enkele weken geleden zijn diagnose autisme kreeg, vraagt me wat er precies bedoeld wordt met ‘je autisme omarmen’, een zegswijze die voorkomt in teksten rond acceptatie en begrip. “Ik lees wel eens iets over autisme. Ik ben behoorlijk geschoold en geef wiskunde in het secundair onderwijs, maar toch kan ik echt geen betekenis geven aan bepaalde termen. Zo kreeg ik onlangs het advies van een autistische vrouw om ‘mijn autisme te omarmen’. Maar wat betekent dat in ’s hemelsnaam? Kan je mij dat behoorlijk uitleggen?” Ik probeer op genuanceerde wijze de betekenis van ‘je autisme omarmen’ te verkennen.
De begeleiding van studenten met autisme moet zich richten op ‘wat ze kunnen’ en niet op ‘wat ze niet kunnen’: denken in mogelijkheden dus en niet denken in problemen. In The Optimist.nl (mei/juni 2012) pleit emeritus hoogleraar orthopedagogiek, Ina van Berckelaer-Onnes (zie ‘Autisme niet langer een stoornis’), ervoor om niet alle aandacht te vestigen op de negatieve aspecten. Die helpt mensen met autisme niet. Volgens haar moet je altijd zorgen dat de sterke vaardigheden functioneel worden ingezet. Diederik Weve, ingenieur bij Shell, ervaringsdeskundige en lid van de werkgroep ‘Vanuit autisme… Read more ‘Het gaat om het normaliseren van autisme’ →
Tistje 