In deze blog gaat het over de uitdagingen van autisme en de impact ervan op interacties met anderen. Over de balans tussen zelfacceptatie en verantwoordelijkheid, over het belang van vriendelijkheid en begrip, en over de noodzaak om de gevolgen van gedrag te erkennen. En uiteindelijk over de meest leefbare gezamenlijke oplossing in relaties.
Warre ontdekte op 38-jarige leeftijd zijn autisme, wat hem een nieuw perspectief op zichzelf gaf. Hij beschrijft hoe hij liefde en relaties ervaart, vooral met zijn partner Lise, die ook autistisch is. Hun relatie is gebaseerd op eerlijkheid en voorspelbaarheid, waarbij ze elkaar volledig accepteren en steun bieden in een complexe wereld.
Dit weekend vieren we bij de Tistjes op geheel eigen wijze ons 16-jarig jubileum. In tegenstelling tot traditionele festiviteiten geven we de voorkeur aan eenvoudige vreugden boven grote gebaren. Ons feest omvat bezoeken aan een dierentuin of botanische tuin, en we doen ons tegoed doen aan fastfood in ons favoriete restaurant, McDonald’s. Geen verrassingen zoals een romantisch weekendje Parijs dus.
Alice, een 40-jarige vrouw met autisme, deelt openhartig haar verhaal in ‘Lust en Liefde’ van De Morgen. Haar echtgenoot, die naar verluidt ook autisme heeft, biedt haar stabiliteit en begrip. Hun hechte band en gestructureerd leven vormen een anker in de hectische wereld. Het verhaal benadrukt wederzijds begrip en respect in relaties, met inzichten die waardevol zijn voor autistische volwassenen. De auteur pleit voor een breder perspectief op diversiteit en copingstrategieën binnen de autismegemeenschap.
Zes (korte) antwoorden op zes vaak gestelde vragen via mijn blogmail of via sociale media, vanuit mijn eigen perspectief.
‘Als je een klik voelt, is het een goede huisarts. Als je geen klik voelt, of je voelt een vonk, kies je beter een andere’. Ik kreeg deze tip toen ik onlangs op zoek was naar een nieuwe huisarts. In deze tekst ga ik in wat die twee begrippen voor mij betekenen, en wat ik erbij voel. Met onderaan een poll.
Louise, lezeres van mijn blog en niet-autistisch, schrijft haar frustratie af in een mail met een vraag ‘Heb jij een verklaring waarom mijn man, Pieter-Jan, die sinds enkele jaren een autismediagnose heeft, al een tiental jaar steeds dezelfde bestemming, hetzelfde hotel en dezelfde bezienswaardigheden wil op zomerreis? En hoe kan ik hem motiveren om daarin te veranderen?’ Ik probeer deze vraag genuanceerd te beantwoorden.
Af en toe zenden lezers of anderen mij een verhaal toe, van zichzelf of over anderen in hun omgeving die autistisch zijn. Marie stuurde me hoe ze op zoek was naar een doodgewoon leven en onderweg het een en ander ontdekte.
Tistje 