Anna Wilson in ‘A Place for Everything: my mother, autism and me’ (Harper Collins, 2020) over het beeld van autisme dat soms wat verkeerd zit. Ze schreef haar boek over haar moeder die op haar 72ste een diagnose autisme kreeg na een leven van worsteling met sociale situaties en angsten. In het YouTube-filmpje onder het vertaald fragment vertelt ze over het boek en leest ze een passage voor.
Leon, een jongvolwassen man die mijn blog al een tijdje leest, heeft in zijn diagnostisch verslag gelezen dat hij vast veel masturbeert en dat dit zou te maken hebben met zijn autistisch denken. Zou het zijn dat mensen met autisme meer masturberen dan anderen, vraagt hij, en hoe denk ik over zelfbevrediging in het algemeen. In deze blog probeer ik dat niet zo eenvoudige thema zo genuanceerd mogelijk aan te snijden.
Bespreking van het artikel ‘We krijgen steeds beter beeld van autisme’ (De Monitor-KRO/NRCV, 16 mei 2020) met onderzoeker en ontwikkelingspsycholoog Sander Begeer (Vrije Universiteit Amsterdam, Nationaal Autisme Register)
Vrouwen ontvangen vaak later een diagnose autisme dan mannen, waardoor aangegeven problemen en nood aan ondersteuning daarbij vaak onbegrepen blijft. Vooral bij vrouwen die hun diagnose in hun midden – tot late volwassenheid krijgen valt dat sterk op. Onlangs verscheen in het tijdschrift Autism een Engelstalig artikel over een onderzoek bij vrouwen die de diagnose autisme kregen tussen hun veertigste en hun zestigste. In dit artikel geef ik de vier belangrijkste thema’s weer, de conclusies en een verwijzing naar een gelijkaardig Nederlands onderzoek.
Bespreking van het artikel over ‘de autistische man’ in het tijdschrift Linda, de special ‘Slim is Sexy’, over wie hij is, wat hij doet (en vooral niet doet), over aanpassingen die hij graag wil en hoe hij omgaat met vrouwen.
De tien van Grace – tien aantekeningen van een meisje met autisme over wat ze van de wereld weet. Vrij vertaald van The State of Grace van Rachael Lucas, een mooie Engelstalige roman rond Grace, die af en toe denkt : “Soms lijkt het of iedereen de regels in dit leven overhandigd heeft gekregen en de mijne ergens verloren zijn geraakt”. Eigen vrije vertaling.
Nummer drieënveertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Of ik het belangrijk vind mijn opinie te laten horen. Wat vrouwen willen. Hoe ik een derde oog zou gebruiken mocht ik dat hebben. Of ik gemakkelijk negatieve ervaringen of gedachten van me kan afzetten. Wat er in mijn boekenkast staat. Wat mijn handschrift zegt over mij. Hoe mijn handigheid zich verhoudt tot mijn verstand. Welk lichaamsdeel ik met wie zou willen delen mocht ik daartoe de kans krijgen. Mocht er een broodje naar mij genoemd worden (wat een idee!) wat er dan zou op mogen. En niet in het minst en tot slot hoe goed ik kan zwijgen.
Citaat uit het artikel “Gender stereotypes have made us horrible at recognizing autism in women and girls” van 12 oktober 2016 (geciteerd door de uitgever Jessica Kingsley Publishers en oorspronkelijk verschenen op QZ.com).
