Dominique Dumortier in “Zodra ik op kantoor ben, gaat het doek op en begin ik te acteren: werken met autisme”, een artikel van Ann Peuteman in Knack Magazine, 11 september 2019, over waarom ze werken en leven een moeilijke combinatie vindt.
Sociale media worden wel eens, veelal onterecht, vervloekt, surreëel en afstandelijk genoemd. Wie er regelmatig en verstandig gebruik van maakt, weet wel beter. Deze tien uitspraken, zowel van mensen met als zonder autisme, over wat hen opviel de voorbije tijd, zag ik de afgelopen tijd voorbijkomen. Ik zet ze hier graag even neer.
Het gebeurt dat er in een werksituatie verloop is van collega’s. Vooral als er collega’s bijkomen, kan dat lastig zijn. Je moet immers van alles telkens opnieuw vertellen. Of je weet niet meer wie je wat al hebt verteld. Daarom kan een voorstellingstekstje of een soort handleiding van pas komen. In deze blog een inspiratie daarvoor die wijlen Landschip, werknemer met autisme, opstelde in zijn werksituatie.
Begin februari kwam in de media het bericht dat zes werknemers met autisme worden ingeschakeld in de afhandeling van veiligheidscontroles van bagage op Brussels Airport. In deze blog verzamel ik mijn eigen ervaringen (en bedenkingen) als werknemer op een luchthaven, reacties van lezers van deze blog en volgers van mijn sociale media over het thema.
Evolueren van isolerend naar volwaardig en ‘volhoudbaar’ werk, dat is, in mijn boek ‘Autistisch gelukkig’, een van de speerpunten van leven met autisme. In deze blog staan een aantal reacties van lezers daarop, aangevuld met bedenkingen rond de studiedag rond ‘echt’ werk van de Vlaamse organisatie GRIP vzw die net op moment van schrijven hun uitnodiging stuurde.
Nummer 74 in de reeks 1000 vragen aan jezelf met vragen als Waar wil je leven in de toekomst? Wat zou er gebeuren mocht je niets meer doen? Waar blijf je het liefst plakken? Wat zou je kunnen doen om een klein begin te maken in de richting waar je heen wil? Welk beroep zou je graag eens voor een week willen proberen? Wat is jouw meest dierbare plekje? Als je alle tijd van de wereld had, wat zou je dan zeker willen doen? Stel, je kijkt over 20 terug op deze blog, wat zou je dan zien? Van welke gebeurtenis zou je graag getuige zijn? Wat is volgens jou de meest zinloze vraag?
Een reflectie en vrije vertaling van een recent artikel (5 september 2018) in de Amerikaanse krant the Wall Street Journal over een familiebedrijf rond routinematig werk opgericht voor een jongere broer met autisme, om hem een ‘zinvol leven’ te bezorgen.
Hanne Mareels, vrouw met autisme, over de verwachtingen van autisme en hoe zij ermee leert omgaan naarmate ze ouder wordt, in Het Laatste Nieuws van 24 juli 2018
Tistje 