Alles komt terug, ook de hitte, al komt ze nu wel heel sterk. Iedereen reageert er anders op, maar nogal wat mensen met autisme krijgen het moeilijk. In deze blog probeer ik een overzicht te maken van de verschillende reacties, en hoe ik er zelf mee probeer om te gaan.
Nummer 69 in de reeks 1000 vragen aan jezelf met vragen als: Zou je op vakantie kunnen gaan naar een land waarin je de taal niet verstaat? Welk strand kies je: een kiezelstrand, een zandstrand of helemaal geen strand? Wat deed je graag met je ouders op vakantie? Stel je wordt geadopteerd door iemand uit een ander land, welk land heeft dan je voorkeur? Je moet kiezen: luieren of actief op reis? Stel, drie maanden lang komen er toeristen langs je deur die een foto willen maken omdat je zo typisch bent voor je streek, zou je dat toestaan? Waar krijg je het snelst heimwee naar? In hoeverre doet lokale armoede je iets? Wanneer zou je je vakantie afbreken? Naar welk land zou je nooit op reis gaan?
De zomerperiode is traditioneel een moeilijke periode voor mij. De zeven gewoontes die ik in deze blog heb vermeld, en die uiteraard strikt persoonlijk zijn, helpen mij van deze periode een relatief zalige tijd te maken. Wees erdoor geïnspireerd of gedegouteerd, maar probeer er toch ook een goeie zomer van te maken.
Gevoelens … wat zijn ze en hoe beleven we ze? En hoe beleef ik ze zelf? Elke tweede van de maand belicht ik een gevoel. Deze keer gaat het, niet onlogisch, over vakantiegevoelens. Wat roept vakantie op, voor mensen om me heen en voor mezelf.
“Zoals elke zomervakantie ervaar ik als moeder van een zoon met autisme dat het moeilijk voor hem is om die zee van tijd gevuld te krijgen. Of om hem gemotiveerd te krijgen om iets te doen. Heb jij vanuit je verleden of op vandaag tips om de vakantie door te komen?”, vraagt Evi (27), al sinds enkele jaren naar eigen zeggen enthousiast lezeres van deze blog. Vanuit eigen ervaring probeer ik enkele ervaringen te delen en enkele tips mee te geven.
Wat de wintertijd voor mij betekent, beste Esme (43), dat hangt af van wat u ermee bedoelt. Doelt u op de tijd van heerlijk koude dagen, warm onder het deken, hete chocolademelk en feeërieke verlichting. Of doelt u eerder op het gefrutsel met de klok, die socio-economische routine die vandaag haar feestdag viert? In deze blog ga ik op beiden in.
Het is al geconsumeerd, snikt ze, terwijl het wrede zonlicht weerkaatst op het klaterende watervalletje, recht voor het lommerrijk terras van het bibliotheekcafé op een steenworp hiervandaan. Een zin die me opvalt en waar ik, op hetzelfde terras, een stukje over schrijf.
Nummer achttien in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over met wie ik het liefst een vrije dag doorbreng. Wat het beste advies was dat iemand me ooit gaf. Waar ik aan denk bij de zomer. Hoe mijn favoriete parfum of geurtje ruikt. Welke kritiek me het meest raakt. Wat ik vind van mijn uiterlijk. Of ik aardig ben voor mezelf. Of ik plastische chirurgie zou overwegen. Of ik denk dat ik slim ben. En welke boeken slecht voor mij of mijn gezondheid zijn of me (letterlijk of figuurlijk) ziek maken.
