Elke mens met een beetje geld en wat verstand heeft een buitenverblijf, een pied-a-tèrre of een plek, ergens aan het water of in de bergen. Zodanig afgelegen dat ze niet te vinden is op kaarten. Of zo ving ik toch ooit ergens op. Maar aangezien ik een blogger ben, is mijn (autisme-arme) buitenverblijf op Tumblr. Kom gerust eens langs op Tistje.tumblr.com.
Norah (23) mailt me met een vraag in het kader van haar opleiding orthopedagogie. Wat als je morgen niet meer kunt doen wat je vandaag goed kan? Heb je dan een plan B? Staat je autisme je in de weg of helpt het je (bv omdat je minder vast zou hangen aan sociale conventies) om een radicale ommezwaai te nemen of een volledig nieuw pad in te slaan? In deze blog probeer ik daarop een antwoord te geven vanuit mijn eigen ervaringen. Voor iemand anders met autisme kan dit uiteraard heel anders zijn.
Tistje 