Peter Vermeulen betoogt dat het concept ‘neurotypisch’ een illusie is; elk brein is uniek en neurodiversiteit is de norm. De term is ooit satirisch bedoeld, maar wordt nu te serieus genomen, wat leidt tot een onterechte tweedeling. Echte diversiteit moet in de spotlight staan.
Warre ontdekte op 38-jarige leeftijd zijn autisme, wat hem een nieuw perspectief op zichzelf gaf. Hij beschrijft hoe hij liefde en relaties ervaart, vooral met zijn partner Lise, die ook autistisch is. Hun relatie is gebaseerd op eerlijkheid en voorspelbaarheid, waarbij ze elkaar volledig accepteren en steun bieden in een complexe wereld.
Autisme vertoont een breed spectrum aan unieke eigenschappen en uitdagingen, met diverse uitdrukkingen. In deze blog deel ik tien mini-portretten van autistische individuen, zoals Olivier, Ingalinde en andere, voorbeelden die ik vaak aanbreng in gastlessen om de diversiteit en humor van autisme te belichten. Het benadrukt dat elk verhaal anders is en waarde biedt aan de autistische ervaring.
In dit artikel ga ik dieper in op de diversiteit aan verhalen van autistische volwassenen, zowel de herkenbare als de minder vaak gehoorde. Ik benadruk de noodzaak om alle ervaringen te omarmen, inclusief de moeilijke en complexe, om een genuanceerd beeld van autisme te vormen. Alleen dan kunnen we werkelijk luisteren naar elkaar en onszelf.
In deze tekst schrijf ik over de complexiteit van onwetendheid en de implicaties van het vaak gebruikte “ik weet het niet.” Oorspronkelijk zag ik het als een teken van intellectuele nederigheid, maar deze houding blijkt soms bescherming te bieden tegen verantwoordelijkheid en betrokkenheid. Ik ontdek stilaan de waarde van onvolmaakte gedachten en communicatie, en heb geleerd dat echte groei voortkomt uit meer actieve deelname aan gesprekken, zelfs met imperfecte inzichten of ‘domme uitspraken’.
Tina, een autistische vrouw uit de VS, deelt haar gevoelens over het lezen van mijn (vertaalde) blog, waarbij ze de strijd en economische kwetsbaarheid benadrukt die vaak gepaard gaan met neurodivergentie. Haar verhaal onthult de druk om te conformeren en de gevolgen van generatietrauma.
De aanpassingen-tag op deze blog telt ongeveer 30 artikels. In dit artikel schrijf ik er een synthese/overzicht van. Aanpassingen zijn geen extra’s. Ze zijn wat leven mogelijk maakt in een wereld die niet vanzelf meebeweegt.
Rita ontving als grootmoeder haar autisme-diagnose, reflecteert op haar levenservaringen. Na jaren van proberen ‘mee te draaien’, vond ze eindelijk een thuis in zichzelf. Haar relatie met haar kleindochter is gebaseerd op stille connectie, wat haar een gevoel van mildheid geeft voor zichzelf en anderen.
Tistje 