In gezelschap heb ik een bepaald ander soort oogcontact vanwege ongemak en vermoeidheid. Gedwongen oogcontact veroorzaakte angst en overstimulatie. Ik interpreteer sociale signalen op andere manieren en moedig begrip en respect aan voor diverse communicatiestijlen. Praktische tips en erkenning vind ik belangrijk voor een inclusievere samenleving.
Hoe mensen zonder beperking naar mij kijken, vraagt een studente tijdens een voordracht over ‘autisme en in de wereld staan’. Geen idee, want ze stellen zich zelden voor als iemand zonder beperking. Ze doen dat op uiteenlopende wijzen, de ene al intelligenter dan de andere. In deze blog beschrijf ik hoe ze naar mij kijken, of toch hoe ik dat zie
Elke voorlaatste zaterdag van de maand post ik een weekend-gedachte, een vrije associatie vanuit observaties, geïnspireerd door het off – en onlineleven. Dit keer is het een relativerende gedachte over de rol in elkaars leven.
Tistje 