Vijf (iets langere) artikels over wetenschappelijk onderzoek die al verschenen zijn in tien lijnen en iets vereenvoudigd tot de essentie. Over autisme en schakelen, waarom autistische volwassen vaak extra risico lopen slachtoffer te worden van geweld, waarom werk zowel positief als schadelijk kan zijn, over een gesprek over het verschil tussen autistische en andere mensen, en of een smartwatch helpt om stress laten dalen of eerder te doen stijgen.
Hoe kan ik als friturist autismevriendelijk werken, vraagt Gerd in een mail. Ik probeer hem daarbij vanuit mijn eigen perspectief genuanceerd te beantwoorden.
Leeservaringen van enige tijd geleden tijdens het lezen van een volgens mij onleesbaar boek over twijfels en de angst om open te zijn. Eerder persoonlijke interpretatie.
Marie, een autismecoach die oplossingsgericht maar binnenkort neuro-affirmatief werkt, stelt mij deze vraag: “Wat zijn volgens jou tips om autistische cliënten, onder andere via psychosociale ondersteuning die ik aanbied maar ook eventueel door andere diensten, te versterkten als autistische mens? Met jouw kennis en ervaring als autistische ervaringsdeskundige denk ik dat je daar zeker heel wat zinnige ideeën over hebt!”. Ik probeer hier op te antwoorden met 10 tips, waarbij ik vertrek vanuit eigen ervaringen en kennis, en rekening hou met nuance.
Louis wil graag zijn autismebeleving en ervaringen als autistische persoon delen met anderen, binnen een veilige omgeving, en met respect voor zijn grenzen. Hij wil beginnen met een blog, vervolgens een podcast en een vlog, en uiteindelijk een boek schrijven waaraan hij lezingen wil koppelen. Louis is hooggeschoold, ‘volstrekt atypisch autistisch’, schrijft hij. Hij heeft zijn hele ‘autismeproject’ al uitgetekend op papier. Hij blijft echter met een paar vragen zitten. Een vraag die hij aan mij stelt is of hij dat onder zijn eigen naam doet, onder een bijnaam, nom de plume of geuzennaam of, voor sommige activiteiten, onder een heteroniem. Ik probeer voor een genuanceerd antwoord te zorgen.
‘Als je een klik voelt, is het een goede huisarts. Als je geen klik voelt, of je voelt een vonk, kies je beter een andere’. Ik kreeg deze tip toen ik onlangs op zoek was naar een nieuwe huisarts. In deze tekst ga ik in wat die twee begrippen voor mij betekenen, en wat ik erbij voel. Met onderaan een poll.
Steeds mensen zoeken informatie rond autisme e.a op internet, en doen dat soms op obsessieve wijze, of ze nu jong of oud zijn. Soms is er sprake van overconsumptie van autisme-informatie, mailen sommige mensen naar mij. En wat daaraan te doen? Ik probeer in deze blog daarrond te reflecteren.
Waarom ik de voorbije vijftien jaar vooral de bedoeling van mens-zijn en de context van een autismediagnose, oplossingen vinden om beter contact te maken, soms te weinig zie genoemd worden.
Tistje 