In deze blog vertel ik hoe ik ls autistische volwassene ervaar hoe mijn brein, gebaseerd op voorspellingen, mijn liefdesleven beïnvloedt. Onverwachte gebeurtenissen en sensorische overprikkeling creëren stress. Open communicatie, voorspelbare routines, respect voor zintuiglijke behoeften, flexibiliteit en gezamenlijke probleemoplossing zijn cruciaal. Deze strategieën, gebaseerd op het boek “Autisme en het Voorspellende Brein”, versterken onze relatie en bevorderen wederzijds begrip.
Nox, een fervent lezer, die net een autismediagnose heeft, vraagt zich af of veel autistische mensen het moeilijk hebben om aann te geven en gehoord te worden over wat ze last hebben. Ik probeer in mijn antwoord mogelijke verklaringen als eventuele oplossingen te bespreken, vanuit mijn eigen perspecitef en ervaringen vanzelfsprekennd.
Op basis van een zoektocht op internet langs blogs, artikels, persoonlijke teksten en social media heb ik een overzichtje gemaakt van de meest voorkomende tips die autistische volwassenen geven aan mensen in hun omgeving die geen hulpverleners of zorgverleners zijn.
In deze blog analyseer ik de tien adviezen die ik het vaakst krijg in mijn leven, voorgesteld in een mindmap. Ik bespreek de adviezen omgaan met sociale, emotionele en zintuiglijke uitdagingen. Ik benadruk het belang van zelfbewustzijn, het accepteren van hulp, en het vinden van persoonlijke balans, terwijl ik kritisch kijk naar de realiteit en uitvoerbaarheid van de tips.
Een tekst over hoe ik communicatie ervaar, een pleidooi voor meer oog en bescheidenheid voor onze communicatieve mogelijkheden en beperkingen (autistisch of anders) en hoe ik mijn eigen communicatieve beperkingen ervaar in het dagelijks leven
De vraag of ik ooit (on)bedoeld de wet heb overtreden is eenvoudig te beantwoorden (ja) en ook weer niet, omdat de vraag een genuanceerd antwoord nodig heeft, zoals ik in deze blog probeer te geven.
In onze wereld van dooddoeners en schijnbare vanzelfsprekendheden ervaar ik tal van momenten waarop sociale signalen vaak niet zijn wat ze lijken, en grenzen flinterdun zijn. In deze blog ga ik in op de grens tussen vriendschappelijke glimlach en geflirt.
In dit stukje schrijf ik over mijn online communicatiestijl, met de nadruk op eerlijkheid, concreetheid en authenticiteit, mijn voorkeur voor schriftelijke communicatie boven video- en audiogesprekken, en mijn behoefte aan duidelijke, letterlijke communicatie op voorspelbare platformen, en individueel comfort.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.