Leontien, een autistische lezeres van deze blog, schrijft me dat ze met een dilemma zit. Ze heeft een rouwbrief ontvangen van het overlijden van een vriend van haar familie en is uitgenodigd voor de begrafenis, de uitstrooiing en de maaltijd die daarop volgt.
‘Nu wil mijn familie graag dat ik er naartoe ga, hoewel ik die persoon eigenlijk helemaal niet zo goed kende. Ik ga sowieso niet graag naar dat soort evenementen, maar het stoot me tegen de borst dat je daar als verre kennis aanwezig bent. Wat zou jij me aanraden: moet ik daar de begrafenis van iemand die ik niet zo goed kende?’
Een leesverslag van het boek ‘Onder één noemer’, een verhalenbundel van zes verhalen en een epiloog, geschreven door Peter Vermeulen en Cas Raaijmakers, en uitgegevens bij Skribis in 2021.
Twintig stellingen rond autisme, waarmee je het eens of oneens kan zijn (of die je inspiratie kon leveren om zelf gedachten of woorden te maken), geïnspireerd door het werk van de Britse ervaringsdeskundige, vader, leraar, spreker Pete Wharmby.
De Vlaamse Vereniging Autisme vroeg me om een tekst te schrijven rond de jaarlijkse wereld autisme dag, dit dit jaar virtueel doorgaat op 2 april. Het werd een tekst rond trots, fierheid, authentiek zijn, en dagen kleur geven.
Vlak na de aankondiging van een voordracht die ik geef voor een regio van de Vlaamse Vereniging Autisme, rond ‘autistisch denken’, stuurde Joris, geabonneerd op Tistje, mij een mail. Joris schreef dat hij zelf autisme heeft, en de aankondiging heeft gelezen. Vooral de laatste zin, of mensen met autisme anders denken dan mensen zonder autisme, integreert hem. ‘Ik kom wel eens tegen dat je als autist een andere blik op de samenleving zou hebben, kritischer zou zijn, en daardoor buiten de hokjes zou denken. Of dat ik door mijn autisme ‘anders’ zou zijn. Maar wat wordt daar dan mee bedoeld? Als ik andere autisten ontmoet, merk ik daar ook niet echt iets ‘anders’ aan. Denken en zijn mensen met autisme echt zo anders? Hoe zie jij dat?’ In deze blog probeer ik daar een zo genuanceerd mogelijk antwoord op te geven vanuit eigen ervaring en verwijzing naar onderzoekers.
Ria (21), een Belgische vrouw met autisme, vraagt me via mail: Onlangs las ik dat mensen met autisme die op reis zijn in het buitenland zich minder autistisch voelen of geen last ervaren van hun autisme. Ook las ik dat studenten die aan een buitenlandse universiteit gaan studeren betere ervaringen hebben in verband met rekening houden met hun autisme en toch ook kansen krijgen. Zou het zijn dat je in het buitenland anders wordt behandeld als autist? Zou ik dan niet beter verhuizen? Wat denkt u ? In deze blog probeer ik een genuanceerd antwoord te geven.
Gary B. Mesibov, Victoria Shea & Eric Schopler – The Teacch Approach to Autism Spectrum Disorders (Springer, 2004) over wat volgens hen het centrale probleem is van autisme en hoe daar het best mee wordt omgegaan, wat de TEACCH-aanpak benadrukt.
In haar recente blog met als titel ‘What is Autism?’ gaat de Australische autismeconsulente en ervaringswerker Donna Williams in op wat autisme is volgens haar, welke aandoeningen er mee zijn verwant, maar ook hoe mensen met autisme kunnen komen over bewustzijn over hun autisme en ervaringsuitwisseling. Ieder heeft een unieke combinatie van autismekenmerken Volgens Williams is autisme een geheel, een ‘fruitsalade’ zoals ze het noemt, van eigenschappen die voortkomen uit informatieverwerking, bijzondere kwaliteiten, de ontwikkeling van identiteit en persoonlijkheid, de interactie met de omgeving, de vijfhoek van leervormen (visueel, muzisch,… Read more Autisme als fruitsalade →
Tistje 