
‘Maatschappijkritiek is belangrijk deel van inclusie autisme’ … autisme en beeldvorming
Citaat van Steven De Blieck (@20angles), blogger/podcaster met autisme op 20angles.com.
Citaat van Steven De Blieck (@20angles), blogger/podcaster met autisme op 20angles.com.
Ruim 14 jaar geleden, begon ik met een blog. Waarom die ontstond, en hoe het evolueerde, leest u in dit stukje.
In zijn nieuwe boek The Pattern Seekers: How autism drives human invention (Basic Books, 2020) verklaart autismegeleerde Simon Baron-Cohen dat hypersystematiserende autisten de evolutie hebben aangestuurd. Toch ziet hij elk van de vier ‘d’s’ (verschil, stoornis, handicap en ziekte) toepasselijk bij mensen met autisme. Als daar goed mee wordt omgegaan kunnen de talenten van autisten tot hun recht komen. In deze blog een vrij vertaalde samenvatting uit een ruimere tekst in zijn boek.
Het mag niet meer verbazen dat een goede huisarts vinden steeds moeilijker wordt. Dat blijkt niet alleen uit artikels als ‘Waarom u zo lang moet wachten bij de dokter’, uit statistieken over gebieden zonder huisarts, of uit bordjes ‘Deze praktijk heeft een patiëntenstop’. Ook op mijn mail gaat er geen dag voorbij of er is wel iemand die, al dan wanhopig, vraagt naar een goede huisarts (of andere hulpverlener) vraagt. U vraagt zich wellicht meteen af wat een goede huisarts volgens die mensen dan wel mag zijn. In deze mail ga ik daarop in, en op mijn eigen ervaringen. Tot slot benoem ik drie evoluties in contacten met mijn huisarts en andere hulpverleners die ik zelf als positief ervaar.
Een transcriptie van een gesprek met Theo Peeters, een Belgische neurolinguïst gespecialiseerd in het autismespectrum, over hoe we het leven van mensen met autisme volgens hem kunnen verbeteren, welke positieve en minder positieve evoluties hij ziet en wat iemand volgens hem nodig heeft om als beroepskracht met mensen met autisme te kunnen samen werken.
Fragment van John Donvan & Caren Zucker in Autisme: de vele gezichten van een stoornis (Atlas/Contact, 2016) over de evolutie van de houding tegenover autisme en de veranderende rol van ouders, meer specifiek moeders.
Waarom autisme niet het enige verhaal is dat over mij (als mens met autisme) verteld kan worden. Waarom het eerder logisch is dat ik mijn autisme zelf niet ervaar, mogelijks niet kan ervaren. Welke reis ik heb afgelegd in de omgang met (mijn) autisme. Wat voor mij uiteindelijk het belangrijkste is. Dat leest u in deze blog.
Bespreking van het interview van prof. Uta Frith, professor cognitieve ontwikkeling in London, op de site van Network Autism. Samenvatting van de belangrijkste evoluties in vijftig jaar autisme-onderzoek en vooruitblik op de toekomst, afgesloten met een aantal persoonlijke bedenkingen.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.