Sinds lange tijd heb ik een airblade-fiep, maar tegelijk raak ik zintuigelijk hyperreactief als iemand op een onvoorspelbare en respectloze wijze het toestel benadert. Hoe dat zit, leg ik uit in deze zeer persoonlijke blog.
Een tijd geleden las of liever bekeek ik het boek The obsessive Joy of Autism (de bezeten blijdschap van autisme) van Julia Bascom & Elou Carroll (Jessica Kingsley, 2015). In dit stuk probeer ik dit (prenten)boek geschreven door een vrouw met autisme te bespreken. Een leesverslagje dus, maar zonder echt lezen.
Precies mijn vader. Die doet dat ook altijd. Opeens verliest hij zijn beheersing, en dan gooit hij iets kapot, of slaat erop los. Mijn moeder zegt dat komt omdat hij eigenlijk een autist is en dus het grotere geheel niet ziet. Hij ziet alleen kleine stukjes van de werkelijkheid en die stukjes kan hij niet met elkaar verbinden. Ach, voor een autist is hij best lief, hij kan er ook niets aan doen. Niemand kan er iets aan doen. Hij weet veel van de Tora, voor een autist, en hij… Read more ‘Voor een autist is hij best lief’ →