Laat weten waarvoor of voor wie je dankbaar ben, lees ik tegenwoordig af en toe. Ook vroeger kreeg ik wel eens die opdracht. Zeven jaar geleden schreef ik een stukje erover op mijn blog. Tegenwoordig kijk ik er anders tegenaan. Zeker in deze tijden van Covid-19. In deze blog schrijf ik mijn nieuwe ideeën over dankbaarheid.
Bert (45) wil graag het volgende weten: ‘Wat zou u doen wanneer de dag des oordeels aanbreekt? Ik ben daar namelijk door gefascineerd, maar de antwoorden die ik vind stellen me teleur. Als autistisch persoon zou u naar verluidt buiten de hokjes denken, dus u heeft vast wel een oplossing die elders onbedacht is gebleven?” In deze blog probeer ik op deze vraag een antwoord te geven
fragment van Jan-Hendrik Bakker in In stilte: een filosofie van de afzondering (Atlas/Contact, 2015) over waarom de woestijnvaders een vorm van autisme hadden
Vijf wegen waarlangs mensen met autisme tot religieuze beleving (kunnen) komen.
Geïnspireerd door de gedachten van Olga Bogdashina rond religie (in een discussiegroep op het sociale nieuwsmedium Linkedin).
