Een van de schrijfopdrachten op deze blog is een herinnering te schrijven die het eerste bij je opkomt (na het lezen van de opdracht). In deze blog beschrijf ik een herinnering aan een televisieinterview enkele jaren geleden op weg naar de supermarkt.
Wat helpt jou om het leven met autisme aan te kunnen, vraagt Pierre-Amaury, die werkt aan boek rond coping met autisme vanuit mannelijk standpunt. Ik probeer zijn vraag te beantwoorden vanuit mijn eigen ervaringen.
Riet (17) mailt me : Ik heb een jonger broertje met autisme. Straks moet ik kiezen wat ik volgend jaar ga studeren en ik zou graag voor autismedeskundige studeren. Zo kan ik mijn broertje beter verstaan en anderen in moeilijke situaties helpen. Heb je tips voor opleidingen of hoe ik dat het best aanpak? In deze post probeer ik op de vraag van Riet een antwoord te geven.
Tistje 