In haar artikel deelt De Morgen-columniste Tuly Salumu haar ervaringen met (vermoedelijk) autisme en de impact op haar leven. Ze vindt aanvankelijk troost in de diagnose, maar ervaart ook nieuwe uitdagingen. Mijn kritiek slaat op haar focus op medicatie en de beperkte discussie over autisme als maatschappelijk construct eerder dan iets dat tot de realiteit hoort.
Recent onderzoek naar de mogelijke rol van de chemische stof BPA in plastics bij de ontwikkeling van autisme, gepubliceerd in Nature, suggereert een verband tussen hogere BPA-blootstelling tijdens de zwangerschap en een verhoogd risico op autisme bij jongens, maar roept tegelijkertijd kritiek op vanwege slordige werkwijze en de mogelijke impact op de autistische gemeenschap.
Neuroplezier is een nieuw concept dat de unieke seksuele beleving van autistische individuen probeert te verklaren en begrijpen. Dit artikel bespreekt de term vanuit duidelijke communicatie, toestemming en aanpassingsvermogen. Ik tracht een verschuiving te markeren in hoe autistische seksualiteit wordt benaderd, maar geef ook kritiek op de simplificatie, gebrek aan bredere welzijnsperspectieven en praktische toepasbaarheid.
Alice, een 40-jarige vrouw met autisme, deelt openhartig haar verhaal in ‘Lust en Liefde’ van De Morgen. Haar echtgenoot, die naar verluidt ook autisme heeft, biedt haar stabiliteit en begrip. Hun hechte band en gestructureerd leven vormen een anker in de hectische wereld. Het verhaal benadrukt wederzijds begrip en respect in relaties, met inzichten die waardevol zijn voor autistische volwassenen. De auteur pleit voor een breder perspectief op diversiteit en copingstrategieën binnen de autismegemeenschap.
“Op het Spectrum” van Koen Bruning is een uitdagende en verrijkende verkenning van autisme vanuit zowel persoonlijk als maatschappelijk perspectief. Ondanks af en toe moeilijkheden bij het navigeren door het wisselende tempo en inhoud, biedt het boek waardevolle inzichten in de complexiteit van autisme. Hoewel de balans tussen persoonlijke anekdotes en generalisaties niet perfect is, moedigt het reflectie aan over het opbouwen van een meer inclusieve samenleving.
In deze blog bespreek ik het artikel “Autisme en neurobiologie: wat we (niet) weten’ van postdoctoraal onderzoeker Annabel D. Nijhof, met aanvullend enkele genuanceerd kritische bedenkingen vanuit mijn eigen perspectief.
Een recent onderzoek van een Brits onderzoeksteam ging over het herkennen van gezichten door volwassenen met autisme. Ze gebruikten een vragenlijst, de PI20, en een test genaamd de Cambridge Face Memory Test. De uitkomsten waren verschillend. Sommige mensen deden het heel goed, anderen hadden het moeilijk. Er is kritiek op het gebruik van zelfrapportage en dat niet iedereen hetzelfde is. De beperkte focus van de studie zorgt voor zorgen over onjuistheden en stereotypen.
Bespreking van een recent onderzoek van een Brits onderzoeksteam olv Simon Baron-Cohen dat stelt dat broers en zussen van een autistische persoon (kind of volwassene) niet noodzakelijk zorgt voor een betere empathie. Inclusief enkele kritieken van de autismegemeenschap en van onderzoekers die ik heb opgevangen op social media.
Tistje 