Dat mensen met autisme creatief zouden kunnen zijn, is niet zo vanzelfsprekend. Zeker niet als je slechts sporadisch met autistische personen in contact komt. Toch ben ik zelf vaak creatief genoemd. In deze blog vraag ik me af of dat wel klopt, wat creativiteit precies is, en hoe de link tussen autisme en creativiteit volgens mij in elkaar zit.
Een afscheidstekst naar aanleiding van het heen gaan van Landschip (1956-2017), geïnspireerd door de teksten en kunst van Landschip zelf en de teksten over Landschip geschreven, onder andere in Mental Illness in Popular Culture van Sharon Packer (Praeger, mei 2017) en het beeldportret dat beeldkunstenaar Warre Keuppens onlangs van hem maakte.
Vrijdag, 10:25 … een momentopname van een gebeurtenis en ontmoeting met enkele mensen in de buurt en de politie bij de glasbak en bij een kunstwerk dat onlangs is aangebracht in onze wijk.
Jo (45) stelt me via mail deze vraag: Heeft u als autistische schrijver een muze? Kan u me uitleggen hoe dat in zijn werk gaat als je autisme hebt? Jo is zelf beeldende kunstenaar en is naar eigen zeggen door het leven met autisme gefascineerd, meer specifiek de pure originaliteit die eruit voortkomt. In deze blog probeer ik aan Jo een antwoord te geven.
Ralph James Savarese in Autism in a decentered world van Alice Wexler (Psychology Press, 2016) over het beelddenken van mensen met autisme, de esthetische betekenis die mensen met autisme volgens hem geven aan taal, en de rol van de context van kunst daarbij.
Hans Asperger in zijn ‘Heilpädogogik: Einführung in die psychopathologie des kindes’ uit 1968 over de diverse mogelijkheden van mensen (hier: kinderen) met autisme.
Hilde Geurts in ‘Nederland in ideeën 2015: dit wil je weten’ door Mark Geels & Tim van Opijnen (Mavin Publishing, 2014) over de wonderlijke kunst van het communiceren, bij mensen met en zonder autisme.
Kees Momma in Een reis door het leven van Kees (Uitgeverij Prometheus, 2014) over hoe hij geluk ervaart en het uit, en door creativiteit dichter bij de mens is gekomen.
