Waarschuwing: gevoelige tekst. Vanavond in CC De Vaert legt een ervaren therapeut zijn kritische visie op autisme bloot. Hij reflecteert op de diagnostische ontwikkelingen en de groeiende zelfdiagnoses, en benadrukt de uitdagingen van therapie en de verantwoordelijkheden van individuen. Zijn scherpe observaties roepen vragen op over maatschappelijke percepties en de manieren waarop autisme wordt ingekaderd. Dit is een fictieve weerspiegeling van enkele voordrachten die ik meemaakte.
In deze blog schrijf ik over de complexiteit van authenticiteit in een maatschappij die vaak beperkende stereotypen hanteert. Hoewel de druk om mezelf te zijn en maatschappelijke verwachtingen soms belemmerend zijn, hoop ik op een toekomst waarin empathie en begrip ruimte bieden om onszelf te kunnen zijn. Zelfacceptatie en verbinding zijn daarbij volgens mij essentieel.
Dit artikel gaat in op tien zinnen uit het autismeverhaal. Het bespreekt de nuances van autisme als spectrum, de betekenis van eerlijke participatie, en de uitdagingen van camoufleren. Het benadrukt ook het gebrek aan bewijs voor een link tussen vaccins en autisme, de rol van sensorische gevoeligheid, en pleit voor ondersteuning die de unieke behoeften van autistische individuen respecteert.
Autisme wordt vaak in verband gebracht met welvaartsziekten, maar er is geen eenduidig bewijs voor deze relatie. Hoewel de diagnose van autisme toeneemt in welvarende landen, wijst onderzoek op genetische en neurologische oorzaken, niet op welvaart als oorzaak. De term “welvaartsziekte” lijkt dan ook niet toepasselijk voor autisme.
Een reflectie rond welke invloed autisme heeft op mijn leven, vanuit maatschappelijke evoluties, veranderende ideeën en wat ik vertel over mijn autismebeleving in gastlessen en voordrachten
Een paar antwoorden op de vraag ‘wat zou je veranderen aan de moderne maatschappij?’, hoewel ik zelf niet zo gek ben op veranderingen.
“Op het Spectrum” van Koen Bruning is een uitdagende en verrijkende verkenning van autisme vanuit zowel persoonlijk als maatschappelijk perspectief. Ondanks af en toe moeilijkheden bij het navigeren door het wisselende tempo en inhoud, biedt het boek waardevolle inzichten in de complexiteit van autisme. Hoewel de balans tussen persoonlijke anekdotes en generalisaties niet perfect is, moedigt het reflectie aan over het opbouwen van een meer inclusieve samenleving.
Bespreking van een recent artikel van een onderzoek bij autistische volwassenen met en zonder werk, naar de betekenis van werk voor hun zelf beleefde welzijn. Met als resultaat dat werk zowel langdurig schadelijk voor de gezondheid kan zijn als positief voor het welzijn als de werkomgeving aangepast is, de collega’s begrip, en het werk zinvol.
Tistje 