Een poging tot nuttige en behulpzame beschrijving te bieden van hoe iemand met autisme mogelijk kan reageren op de vraag “wat bedoel je?” en welke strategieën kunnen worden gebruikt om de vraag te verduidelijken.
Levi, student economische wetenschap, woont samen met zes andere studenten in een studentenhuis. Twee van zijn medestudenten zijn bijna afgestudeerd als psychiater. In een van de gesprekken die ze hadden, kwam naar voor dat ze zich soms irriteren aan de weerstand van autistische mensen aan hun autistisch zijn. Levi kwam toevallig op mijn blog terecht en vroeg me per mail hoe ik denk dat dit komt. Ik probeer deze vraag genuanceerd en vanuit eigen ervaringen te beantwoorden.
Een filmrecensie over de documentaire ‘The Reason I Jump’, die een beeld geeft over de kloof tussen alternatief communicerende autistische mensen en de (al dan niet niet-autistische) omgeving, die binnenkort in première gaat.
Fragment uit The #ActuallyAutistic Guide to Advocacy over bepaalde misverstanden die leven rond autistische ervaringsdeskundigen en gezinnen in verband met handicap, beperkingen, geluk en zelfbeschikking
Wat kan ik in het slechtste geval verwachten als ik mijn autisme bekend maak aan mijn omgeving, vraagt Leandro, lezer van mijn blog. In deze blog bespreek ik vier mogelijke reacties: ontkenning, ongeloof, slecht geïnformeerd en anti-autistisch. En ik heb ook aandacht voor positieve houdingen tegenover autisme.
Het moment dat je iemand betrapt op een leugen. Dat ogenblik, dat Adam, het hoofdpersonage in de gelijknamige film, een personage doordesemd met autisme, zijn lief, zonder autisme, betrapt op een leugen, en dat niet zomaar neemt. Maar hoe zou je in zo’n geval zelf reageren? Ik vraag het mijn publiek van jongeren en mensen met een jonge inborst wel eens wanneer ik het heb over mijn autismebelevingen. Gelukkig kom ik het zelf niet vaak tegen, maar in deze blog bundel ik mijn ervaringen en de reacties van mijn publiek
Een citaat van Floris de Lange, hersenonderzoeker, in ‘Dat we met onze ogen alles zien, is een illusie: ‘Feitelijk zien we maar heel weinig’ van wetenschapsjournalist Malou van Hintum in Trouw, 6 januari 2019 over de mogelijkheden waarom (bepaalde) mensen met autisme verrast worden door informatie in hun omgeving en daarop wel eens van de kook geraken.
Als het A-woord valt, reageren mensen behoorlijk vreemd, en vragen me ‘in één zin’ uit te leggen ‘wat dat autisme dat in de media blijft terugkomen nu precies inhoudt’. Hoe ik met die vraag, met die reacties omga probeer ik in deze blog in 351 woorden uiteen te zetten.
Tistje 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.