Een lijstje met tien aanpassingen die mij kunnen helpen om beter samen te leven, dus niet zozeer praktische dingetjes die mijn leven individueel vergemakkelijken. Ik heb het lijstje gemaakt geïnspireerd door een lijstje van de Britse twitteraar Pete Wharmby. Uiteraard is deze lijst maar een voorbeeld, en de laatste en misschien wel belangrijkste aanpassing is dat er geen algemene aanpassingen mogelijk zijn zonder de persoon met autisme erbij te betrekken en te leren kennen.
Bespreking van het interview van Anke van Puijenbroek, auteur van ‘Spoor ik wel? : een kijkje in het hoofd van een autist’ (Boekscout, 2019) in Dag Allemaal, van 6 augustus 2019
‘Kijk mij in de ogen. Hier, kijk. Kijk, hier. Kijk, kijk, kijk. Kijk eens diep in mijn ogen. Ja hoor, je kan het. Je kan het goed. Zo, ja, mooi …’ Zo herinner ik me het jaren geleden, in de therapeutische sessies die ik als kind volgde. Later werd de toon minder liefelijk, en zagen mensen in (kwalitatief tekort aan) oogcontact en lichaamstaal iets wat er niet altijd was. In deze blog vertel ik hoe ik lichaamstaal beleef en wat ik er aan heb gedaan om het (iets) beter te maken. Al zijn er uiteraard ook beperkingen waar ik probeer mee te leven.
Citaat van John Elder Robison, vader van en persoon met autisme, over het leren van sociale vaardigheden en compensatie vs coping
Psychiatrische stoornissen zoals autisme hebben ook positieve dimensies. Ik beweer dat genen voor autisme en creativiteit in essentie dezelfde zijn. We weten tot nu toe nog niet welke deze genen zijn of hoeveel er zijn, maar we spreken over meerdere genen met een beperkt effect. Elk geval is uniek omdat bij ieder mens andere genen betrokken zijn. Deze genencombinatie leidt tot mensen die enorm gericht werken, niet passen binnen het schoolsysteem, en die vaak povere sociale relaties en beperkt oogcontact hebben. Ze kunnen erg achterdochtig en opstandig zijn, en vaak… Read more Creatief, achterdochtig en opstandig →
Ons lichaam schreeuwt om contact met de ander, maar wanneer er contact is, doen pijn en verwarring ons terugdeinzen. Ik heb 25 jaar nodig gehad om iemand de hand te kunnen schudden en recht in de ogen te kijken. Temple Grandin
