1. Verwacht niet dat er oogcontact gemaakt wordt als iemand tegen je spreekt, en als dit niet gebeurt, trek daar niet de conclusie uit dat de autistische persoon die minder of anders oogcontact maakt iets te verbergen zou hebben. Het kan net een teken zijn van aandacht dat iemand een andere kant uitkijkt of niet altijd in je ogen kijkt.
2. Probeer je aanrakingen af te stemmen op hoe de gevoeligheid van de andere persoon is afgesteld. Sommige mensen vinden aanrakingen erg onaangenaam, vaak zelfs pijnlijk. Probeer hen niet ongevraagd aan te raken. Anderen vinden het afschuwelijk om helemaal zonder aanraking te zijn, zij zien het als een belangrijk element om in contact te komen. Bij hen is ongevraagd of onverwacht contact eveneens een inbreuk op hun intimiteit. Ga er niet van uit dat je weet dat het hen goed doet.
3. Hou op met het projecteren van interpretaties in wat autistische mensen verwoorden. Het kan wel eens gebeuren dat iemand met autisme iets anders bedoelt dan h/zij zegt, maar zoek het dan niet te ver. Heel wat autistische mensen zijn direct in wat ze zeggen en steken geen dubbelzinnigheid, verborgen betekenis of implicaties in hun woorden.
4. Probeer iemand die zegt dat h/zij autistisch is, autisme heeft of net een diagnose autisme heeft gekregen niet gerust te stellen dat het ‘allemaal wel meevalt’ en ‘dat iedereen tegenwoordig zo’n diagnose krijgt’. Suggereer niet dat autisme iets ergs zou zijn, een tragedie, een verlies of dat er een stuk van de toekomst wegvalt. Het kan zijn dat er een stuk van jouw toekomstdroom voor het kind, de jongere of de volwassene met autisme waar je heel dichtbij leeft, wegvalt. Dat is ongetwijfeld een zware dobber. Het kan ook zijn dat je als autistische persoon triest bent omdat je denkt dat je heel wat hebt gemist of zal missen. Toch worden autistische mensen autistisch geboren en ze kunnen, met een begripvolle omgeving die meedenkt en goede ondersteuning, een goed leven leiden. Probeer niet fatalistisch over te komen, maar erken, steun en supporter voor die persoon. Een diagnose autisme opent nieuwe ramen.  
5. Probeer wat een autistisch persoon aangeeft, of het nu de vraag om aanpassingen of aangeven van pijn of beperkingen of net iets wat h/zij goed kan, niet in twijfel te trekken of te laten uitschijnen dat het ‘nep’ is , weg te lachen als drama of een manier om onterecht aandacht te zoeken.
6. Veronderstel niet dat een autistisch persoon per definitie niet sociaal is, voortdurend alleen, in een besloten ruimte wil zijn, en niet uitgenodigd wil worden. Hoewel de meeste mensen met autisme vaker op hun eentje willen zijn om op te laden, zijn velen graag bij anderen (vooral met een gedeelde interesse) en soms zelfs extravert. Als er plezier is, zijn we er best wel graag bij, hoewel niet voor de hele tijd.
7. Informeer je zo divers mogelijk over (mensen met) autisme en ontdek hoe autisme niet beperkt is tot een bepaalde groep. Van heel jong tot stokoud, van zeer rijk tot zeer arm, van beeldschoon tot niet moeders mooiste … de groep mensen met autisme is uitermate divers.
8. Versta dat sommigen onder ons meer dan anderen af en toe worstelen met prioriteiten stellen, plannen, dingen op een rijtje zetten vooraleer ze uit te voeren. Het is niet omdat we graag overzicht en voorspelbaarheid hebben dat we zelf niet vergeetachtig of ongeorganiseerd kunnen lijken.
9. Waardeer autistische mensen zoals je anderen waardeert als ze een prestatie leveren, iets doen voor jou of voor je werken. Ik krijg af en toe nog uitnodigingen van organisaties die me vragen om zonder (belastingvrije) kostenvergoeding een voordracht te geven of ervaringen te delen, en dat zou volgens mij niet mogen. Zo’n waardering hoeft overigens niet meteen uit geld te bestaan, maar een vervoersvergoeding vind ik wel het minimum.
10. Probeer vooral op te letten voor veralgemening, over – of onderschatting. Veel van wat er geschreven of op het internet staat over autistische mensen geldt niet voor iedereen, en als het een uitdaging of moeilijk is voor mij hoeft dat je niet tegen te houden het mij te vragen, of het mij te laten proberen (als ik dat zie zitten op dat moment). Veronderstel dus niet dat ik iets wel of niet zou kunnen doen gewoonweg omdat ik autistisch ben. Vraag het mij gewoon. Ook andersom gaat dit op: veronderstel niet dat ik licht of zwaar autistisch ben omdat ik goed zou zijn in bepaalde activiteiten.

Losjes geïnspireerd door de tips van de Engelse spreker en schrijver Pete Wharmby,