Katara, een jonge vrouw met autisme, stelt een vraag: “Ik heb zelf al heel wat jaren een diagnose autistische stoornis, en ben onlangs afgestudeerd in de sociale readaptiewetenschappen. Nu denk ik eraan om een opleiding te volgen om therapie te verzorgen voor autisme, om hen meer in de wereld te helpen leven. Ik vroeg me af of jij vindt of een autistische persoon een goede therapeut kan zijn.’ In deze blog probeer ik vanuit persoonlijke ervaring hier genuanceerd op te antwoorden.
Als er medicatie zou zijn tegen autisme, zou je die dan nemen?, vraagt Maja, die zich verbaast dat ik niet schrijf over middelen om autisme te genezen. Ik probeer op haar vraag zo genuanceerd en vanuit eigen ervaringen te antwoorden.
‘Mijn autistische man wil altijd gelijk hebben, en het levert conflicten op met mijn collega’s en op café, tot bloedens toe. Hij zegt dat autisten altijd gelijk hebben. Hoe zit dat nu eigenlijk?’ In deze blog probeer ik lop deze vraag vanuit eigen kennis en ervaring genuanceerd te antwoorden.
Domien, een jongvolwassen man die sinds kort een autismediagnose heeft, is al jaren verwoed op zoek is om, zoals hij het zelf verwoord in zijn mail, ‘zo goed mogelijk te functioneren in deze samenleving’.
Domien noemt zichzelf een ‘geniaal ideeënfabriekje’, maar wat maar niet lijkt te lukken is met anderen samen te leven. Natuurlijk kan ik wachten tot de anderen veranderen, maar dan kan ik lang wachten. Ik wil graag het goede voorbeeld tonen, en zelfs voldoen aan de strengste normen’, schrijft hij. ‘Maar welke zijn dat? Heb jij daar enig idee over?’ Op deze moeilijke vraag probeer ik vanuit eigen ervaringen en genuanceerd te antwoorden.
Dat autisme genezen kan worden, in de zin van ‘niet langer autistisch denken’, is volgens mij niet mogelijk. Voor sommige mensen kan dit hard, gevoelloos en ontgoochelend overkomen, voor anderen is het de normaalste zaak van de wereld. Jonah, naar eigen zeggen ‘genezen van autisme’, vraagt me via mail ‘waarom het toch zo’n taboe is om te spreken over het genezen van het eigen of andermans autisme?’ In deze blog probeer ik daar genuanceerd op te antwoorden.
Pieter-Jan is pas zijn studies begonnen als psycholoog, en wil graag weten hoe je volgens mij goed in contact komt met een autistisch persoon, of dat nu een cliënt, patiënt of gewoon mens is. ‘Zou je als autistisch persoon die met hulpverlening in contact is geweest tips hebben voor mij, als hulpverlener-in-wording?’ vraagt hij. In deze blog probeer ik daar genuanceerd op te antwoorden vanuit mijn eigen ervaringen.
Nata uit Antwerpen schrijft in een mail aan mij: “Stel dat ik je nu zou zien op straat in ’t stad, en je zou aanspreken, zou je dan met mij een kop koffie willen drinken? Ik denk dat je mij nog wel herinnert van een gastcollege dat je vorig gaf op onze hogeschool.” In deze blog probeer ik deze vraag vanuit mijn eigen ervaringen genuanceerd te beantwoorden.
Elke week stelt het nieuwsmagazine Knack op de laatste pagina van het tijdschrift, in de rubriek ‘Eindspel’ twintig vragen over actualiteit, het leven en persoonlijkheid. Vandaag besloot ik ze zelf op te lossen. Ik deed er 59 minuten en 15 seconden over. Het kan zijn dat er autisme opduikt in de antwoorden, maar u zal vandaag zelf de linken moeten leggen.
Tistje 