Naar aanleiding van 40 jaar Nederlandse Vereniging Autisme heeft de NVA een portrettenreeks besteld bij fotograaf Bianca Toeps. van mensen die in de Nederlandse autismegemeenschap een steentje hebben bijgedragen. Uit de bijhorende tekst heb ik hiernavolgende drieëndertig ideeën over autisme in heden en toekomst gedistilleerd.
Verslag van het derde symposium rond ‘een volwassen kijk op autisme’, met bijdragen rond ouder worden met autisme, diagnostiek in functie van bestaanskwaliteit en autisme als tekst, op 4 oktober 2018 georganiseerd door the Autism Ethics Network.
‘Volgens de ene heb ik licht, volgens de andere zwaar autisme, en dat lijkt met de waan van het moment heen en weer te swingen’, schrijft Quinten (33) me in een mail. ‘Het interesseert me niet zozeer op basis waar ze dit halen, maar wel hoe ik zelf kan te weten komen hoe zwaar of hoe licht mijn autisme nu eigenlijk is? Hoe ‘ernstig’ is het met mij gesteld? Waar zit of hang ik ergens op dat spectrum waarover ze het hebben? Kan jij me enkele tips geven?’ In deze blog probeer ik lezer Quinten een zo goed mogelijk antwoord te geven.
Een leesverslag van het boek ‘Etiketjes’ van Ann Ceurvels, uitgegeven bij Houtekiet (2018)
Een reactie op het opinieartikel van ene Izz ad-Din Ruhulessin (een nobele onbekende voor mij) dat gaat over wat hij neurodiversiteit en autisme noemt. In deze blog vanuit mijn eigen persoonlijke ervaringen (die uiteraard zijn wat we zijn) een poging om wat nuance aan te brengen.
In mijn mailbox ontving ik vandaag een mailtje van Mario (34). De zus van Mario heeft een kindje met autisme, en daarnaast komt Mario ook in contact met kinderen met autisme in de lagere school waar hij les geeft. Mario wijst me op een artikel in De Volkskrant Magazine over (onterechte) labeling en geveinsde psychische aandoeningen in Nederland en vraagt me wat ik ervan denk. In dit artikel probeer ik een kritische maar genuanceerde analyse te maken vanuit perspectief als mens en persoon met autisme. Daarin onder andere een oproep tot meer concrete sensibilisatie van sensatiejournalisten.
Sylvia Witteman, Columniste in de Volkskrant, schrijft vandaag een column over hoe ze zichzelf herkent als Asperger, maar toch niet ingaat op de roep om op zoek te gaan naar een diagnose. In deze blog steun ik haar daarin, omdat die term maar een element is in de weg naar een oplossing.
Een persoonlijke bespreking van het programma ‘Het is hier autistisch’, dat loopt op NPO 3, donderdagavond om 21h05. Waarbij ik ook blogs van andere mensen met autisme betrek, en de beeldvorming van autisme zowel als de mindere kanten van dit programma probeer aan te kaarten.
