In de media mis ik kritische nuances in discussies over autisme. De focus op de stijging van autismediagnoses roept vragen op over overdiagnose en de kwaliteit van ondersteuning. De polariserende discussie over inclusief onderwijs en ongenuanceerde informatie dragen bij aan onbegrip. Daarnaast ontbreekt een evenwichtiger beeldvorming over behandelingen, de rol van technologie en de vertelling van verhalen in de media.
Kritische bespreking van een recent krantenartikel over de bezorgdheid van sommige mensen over de toename van leerlingen met ondersteuningsvragen rond bv autisme.
Sanno, een vrouw gediagnosticeerd met autisme, deelt haar reis van zelfbegrip op Proud2Bme.nl. Ondanks aanvankelijke weerstand van anderen, vond ze verlichting en een gevoel van richting na haar diagnose. De diagnose bracht duidelijkheid, beantwoordde haar langdurige vragen, en markeerde een belangrijke stap richting haar persoonlijke groei en een betere omgang met haar conditie.
Steeds mensen zoeken informatie rond autisme e.a op internet, en doen dat soms op obsessieve wijze, of ze nu jong of oud zijn. Soms is er sprake van overconsumptie van autisme-informatie, mailen sommige mensen naar mij. En wat daaraan te doen? Ik probeer in deze blog daarrond te reflecteren.
Thomas, sinds kort een verwoed lezer van deze blog, schrijft me een lange mail die erop neerkomt dat hij twijfels heeft bij de autismediagnose die hij enkele weken geleden heeft ontvangen na een lang onderzoek in een bekend en in autisme gespecialiseerd multidisciplinair centrum. “Ik heb vertrouwen in hun kwaliteiten en hoe het onderzoek is verlopen maar toch twijfel ik of het wel kan dat ik autistisch ben, na al die jaren gedacht te hebben dat ik gewoon lui en lastig was. Bovendien ben ik ook maar gewoon een man zoals er zoveel zijn in de massa. Ik heb geen speciale kwaliteiten of talenten, ook geen bizarre beperkingen. Moet ik me zorgen maken over mijn twijfels? Wat kan ik doen? Zijn er volgens jou nog autistische mensen die twijfelen na zo’n onderzoek?’ Ik probeer Thomas’ vragen vanuit mijn eigen ervaringen van een genuanceerd antwoord te voorzien.
Eva, lezeres van deze blog, vraagt me via mail of ze zich wel autist mag noemen nu ze sinds kort een autismediagnose heeft. ‘Of moet je eerst een bijzonder initiatieritueel ondergaan of geaccepteerd worden door de autisme-gemeenschap?’, sluit ze haar mail af.
Om te weten te komen wat leeft bij andere autistische mensen, en wat autisme betekent, vind ik het belangrijk, naast ‘live’ en ‘online’ contact met autistische personen en hun omgeving, ook regelmatig op de hoogte te blijven van wat autistische en niet-autistische onderzoekers, schrijvers van (al dan niet gepopulariseerd) wetenschappelijke boeken willen delen. Op basis van deze informatie heb ik voor mezelf op een rijtje gezet welke de vijftien meest vermelde, en vermoedelijk ook belangrijke (hoewel misschien niet belangrijkste) onderzoeksthema waren in de afgelopen jaren. In deze blog doe ik daarvan verslag.
Evelyne, lezeres van deze blog, heeft van haar therapeute een vermoeden van autisme te horen gekregen. Ze overweegt ook een zelfdiagnose en vraagt of dit een (waardig) alternatief is. Ik probeer deze vraag genuanceerd en vanuit mijn eigen ervaringen en perspectief te beantwoorden.
Tistje 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.