Een reactie op het opinieartikel van ene Izz ad-Din Ruhulessin (een nobele onbekende voor mij) dat gaat over wat hij neurodiversiteit en autisme noemt. In deze blog vanuit mijn eigen persoonlijke ervaringen (die uiteraard zijn wat we zijn) een poging om wat nuance aan te brengen.
In mijn mailbox ontving ik vandaag een mailtje van Mario (34). De zus van Mario heeft een kindje met autisme, en daarnaast komt Mario ook in contact met kinderen met autisme in de lagere school waar hij les geeft. Mario wijst me op een artikel in De Volkskrant Magazine over (onterechte) labeling en geveinsde psychische aandoeningen in Nederland en vraagt me wat ik ervan denk. In dit artikel probeer ik een kritische maar genuanceerde analyse te maken vanuit perspectief als mens en persoon met autisme. Daarin onder andere een oproep tot meer concrete sensibilisatie van sensatiejournalisten.
Sylvia Witteman, Columniste in de Volkskrant, schrijft vandaag een column over hoe ze zichzelf herkent als Asperger, maar toch niet ingaat op de roep om op zoek te gaan naar een diagnose. In deze blog steun ik haar daarin, omdat die term maar een element is in de weg naar een oplossing.
Een persoonlijke bespreking van het programma ‘Het is hier autistisch’, dat loopt op NPO 3, donderdagavond om 21h05. Waarbij ik ook blogs van andere mensen met autisme betrek, en de beeldvorming van autisme zowel als de mindere kanten van dit programma probeer aan te kaarten.
Een korte bespreking van Diagnostic Cultures: a cultural approach to the pathologization of Modern Life (Routledge, 2016). van Svend Brinkmann (Deens hoogleraar psychologie) waarin hij diagnostiek en de opkomst van diagnostische taal in ons dagelijks leven van nader bekijkt, bekritiseert en advies geeft hoe het anders zou kunnen.
Van Ann-Sophie (26) kreeg ik eergisteren een mailtje met de vraag welke online testen voor autisme ik haar zou aanraden. Ann-Sophie is al eens in contact met mensen met autisme, maar het was vooral haar voormalig vriendje dat haar aanraadde zich te laten testen op autisme. Ze wil graag weten wat daar van aan is. Al heeft ze haar bedenkingen : ‘Ik ben vrouw, goed ontwikkeld, niet onknap en ik werk, heb behoorlijk wat verantwoordelijkheden, ik kan mijn eigen was doen en weet meer dan een ei te bakken. Zou ik dan autisme kunnen hebben?’. In deze blog probeer ik deze vraag te beantwoorden.
Just Add Water: a surfing savant’s journey is het verhaal van de Australische Clay Marzo, een man met autisme die erg goed kan surfen. Het boek vertelt de op – maar ook neergang van Marzo in de professionele surfwereld, maar is ook het verhaal van zijn weg naar een diagnose autisme. In deze blog bespreek ik kort het boek, dat ik eerder middelmatig vond.
In deze blog een vrij vertaald en aangevuld verhaal dat verscheen in The Wall Street Journal, een Amerikaanse krant, over de weg die een vrouw met autisme aflegde van haar 2de tot haar 21ste, toen ze haar diagnose kreeg, en wat er na de diagnose gebeurde.
