Het verhaal van Cyriel … autisme en begrijpen
Cyriel, een man met autisme, wil graag zijn verhaal kort vertellen op mijn blog. Bij deze hoe hij de wereld begrijpt.
Cyriel, een man met autisme, wil graag zijn verhaal kort vertellen op mijn blog. Bij deze hoe hij de wereld begrijpt.
‘Als je een klik voelt, is het een goede huisarts. Als je geen klik voelt, of je voelt een vonk, kies je beter een andere’. Ik kreeg deze tip toen ik onlangs op zoek was naar een nieuwe huisarts. In deze tekst ga ik in wat die twee begrippen voor mij betekenen, en wat ik erbij voel. Met onderaan een poll.
Reflectie naar aanleiding van een gesprek over de opdracht elke dag drie dingen op te schrijven die ik positief gewaardeerd heb, wat bij mij moeilijk lijkt te lukken.
In een wereld die spontaan gedrag vaak als onbestaand of als een tegengestelde van autisme ziet, wil ik graag een ander licht werpen op spontaniteit. Hoewel sommige mensen, die mij lezen of mij (denken te) kennen in mijn persoonlijk leven, vinden dat spontaniteit zeldzaam is in mijn leven, heb ik op verschillende momenten net ervaren dat spontane acties deel uitmaken van wie ik ben. In deze blog ga ik daar op een persoonlijke manier op in.
Een persoonlijke reflectie over autisme en empathie geïnspireerd door de bijdrage van Peter Vermeulen en Kobe Vanroy over de invloed van autisme op empathie voor de vernieuwde Participate-website
Als psycholoog-in-spé, bijna afgestudeerd, vraagt Rob, tevens lezer van mijn blog, zich af hoe ik tegenover de beeldvorming van autistische mannen sta, en dan meer specifiek hoe ze wel eens afgebeeld worden als emotioneel beperkte wezens. ‘Zie jij jezelf ook als emotioneel beperkt? Zou je daar iets over kunnen schrijven op je blog? Ik lees regelmatig teksten van vrouwen, autistische – en andere vrouwen, over emoties, en soms ook bij jou. Daarom vermoed ik dat jij daar wel iets over weet te schrijven.’. Ik doe een poging om vanuit eigen ervaring een genuanceerd antwoord te geven op de vraag van Rob
‘Hoe voel je je?’ is volgens sommige autistische lezers een van de moeilijke en misschien wel de moeilijkste vraag die ze kunnen krijgen. In deze blog beschrijf ik hoe ik deze vraag zou beantwoorden.
Een stuk uit mijn dagboek, dat ik graag zou beperken tot één zin, maar dat uiteindelijk uitmondt in een verslag over wat er tijdens de dag door mijn hoofd is gegaan en wat er allemaal is gebeurd.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.