Als het gaat over ervaringen van volwassenen met autisme met een (terugkerende) depressieve stemming, zijn de wetenschappelijke bevragingen eerder beperkt. Een recente studie van twee Britse onderzoekers, probeert daar in beperkte mate een antwoord op te bieden. Ze bevroegen een groepje volwassenen met autisme (zonder bijkomende leerstoornis), tussen 19 en 51 jaar, over depressieve gevoelens en de manier waarop ze daarmee omgaan. Hun onderzoeksresultaten werden onlangs gepubliceerd in het tijdschrift ‘Journal of Autism and Developmental Disorders’ (jaargang 2021). In deze blog geef ik een samenvatting.
‘Ben jij wel eens jaloers?’ vroeg iemand me onlangs online. Ik vind het moeilijk om mij daar een beeld bij voor te stellen en er woorden aan te geven. In deze blog ga ik er verder op in en komt mijn gedachtengang overal, o.a. bij de golflengte tussen lichaam en verstand.
‘In onze buurt woont een autist die nauwelijks emoties (her)kent en mensen het leven zuur maakt. Kunnen we daar niets aan doen?’, vraagt lezeres Rita. ‘Waarom maken autisten het leven van anderen toch zo moeilijk?’. Deze vraag probeer ik zo genuanceerd mogelijk te beantwoorden.
Zoals voor iedereen, heeft elke dag ook voor mij een heleboel nieuwe uitdagingen. Op vraag van iemand die mijn blog al een hele tijd leest, heb ik even opgelijst welke tien uitdagingen voor mij het belangrijkst zijn in mijn dagelijks leven: mijn ochtendroutine, zenuwen voor elk sociaal contact, voortdurende jeuk, … zijn daar enkele van. Het zijn uitdagingen die ook bij een aantal andere mensen met autisme blijken voor te komen, maar natuurlijk is dat niet bij iedereen zo.
Evelien Tersteeg in ‘Onzichtbaar onvermogen: een kijkje in het leven van een autistische vrouw’ (Hogrefe, 2020) over de betekenis van dans als ontspanningstechniek voor haar als vrouw met autisme.
Peter Schmidt, Duits geofysicus met autisme, in ‘Kein Anschluss under diesem Kollegen: Ein Autist im Job’ (Patmos, 2014) (vertaling van Sam Peeters) waar hij vooral tegenaan loopt op de werkvloer en wat hem al die jaren heeft gedreven tot waar hij nu staat (en verder wil).
Maartje Hip, een Nederlandse vrouw met autisme, over haar invulling vroeger en nu van het begrip “fantasie’, uit haar onlangs verschenen boek “Angel in mijn hart: diagnose stoornis in het autistisch spectrum bij vrouwen op latere leeftijd” bij uitgeverij Aquazz
Hilde Claes, politica en moeder van een zoon met autisme, in De Standaard van 14 juli 2020 over de invloed van haar emoties op haar zoon en de voelsprieten die mensen met autisme hebben.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.