Nummer 67 in de reeks 1000 vragen aan jezelf met vragen als: Heb je al ooit in een kasteel geslapen en hoe vond je dat? Neemt vermoeidheid bij iemand met autisme toe met de leeftijd? heb je jezelf ooit gegoogled en heeft wat je vond je gerustgesteld of eerder onrust veroorzaakt? Heb je wel eens een speech gehouden? Wanneer weet je dat je tevreden bent van iets dat je hebt gedaan? Wat zou je meteen doen mocht je ontwaken als het andere geslacht? Kan een mens teveel tattoos hebben? In welke mate gebruik je Twitter als nieuwsbron? Wie ben je als niemand kijkt? Zou je ooit een selfie online posten?
Wat is de expertise van mensen met autisme precies? Er wordt wel wat over geschreven, maar vaak raakt wat er staat kant noch wal. In deze tekst, geïnspireerd door een nieuw boek over autisme (Leermeesters van een gevangen stem van Inge Lemke), reflecteert ik over wat de echte expertise van mensen met autisme zou kunnen zijn.
Nummer 62 in de reeks 1000 vragen aan jezelf. Met vragen als : wat is het meest zinloze dat je kan? Beïnvloedt jouw naam hoe of wie je in je leven bent geworden? Is er in jouw leven vooral gekeken naar wat goed liep of naar wat fout liep? Wat maakt een mens sterker volgens jou? In welke film zou je het liefst leven? Wat is volgens jou het meest onaangename aan man zijn? Hoe lang duurt het vooraleer je iemand goed kent? en nog andere.
Als mens met autisme je eigen kwaliteiten, talenten en eigenschappen verwoorden is niet eenvoudig. Het is me lang niet gelukt, maar in deze tekst beschrijf ik de evolutie van leerpunten-maniac naar bewustwording van wat ik goed kan, zonder te onbescheiden te worden.
Een citaat van Gail Saltz in The Power of Different: the link between disorder and genius (Flatiron Books, 2017) over de plaats die schema’s en andere hulpmiddelen innemen en de 20/80-regel in verband met evenwicht tussen problemen en beperkingen aanpakken en sterktes en talenten (helpen) ontwikkelen.
Af en toe krijg ik de vraag hoe ik leven met een beperking ervaar. Dat probeer ik dan zo goed mogelijk te beantwoorden. Uiteraard evolueert dit mee met hoe ik kijk naar mijn leven, ervaringen opdoe in het leven met anderen, en hoe ik mijn autisme ervaar. Mijn autisme dat tegelijk ook evolueert (samen met mijn ontwikkeling) en zich situeert in het geheel van mijn mens-zijn (met sterktes en kwetsbaarheden). In deze blog geef ik een voorlopige stand van zaken hoe ik mijn beperkingen op dit moment ervaar.
Philip Lopate in Rocking, Twirling, Happy, Silent … in The New York Review of Books van 9 februari 2017 over een (te relativerende) beeldvorming van autisme in onze samenleving en welke ideeën mensen hebben over autisme.
Straks is het nieuwjaarsdag. Goede voornemens. Een nieuwe start. Of al heimwee naar het voorbije jaar. Een moment van goede voornemens. Hoewel twee à drie op de tien mensen dat pertinent weigeren. Misschien omdat ze niet goed weten wat precies de bedoeling is van goede voornemens. In deze blog probeer ik mijn visie daarop uiteen te zetten, en terloops er zelf enkele te formuleren.
