Leesverslag van Het IQ en de intelligentie: de illusie van het meten van Martine Delfos, uitgegeven bij uitgeverij SWP (2020). Het is een analyse geworden van de geniale Alfred Binet over het Flynn-effect en leerpotentieel testen naar autisme en intelligentie. De intelligentietest zoals wij die kennen is volgens Delfos onbetrouwbaar en voorbijgestreefd. Het failliet van de IQ-test komt het scherpst naar voren bij onderzoek van intelligentie van mensen met autisme
Misverstanden rond intelligentie en autisme kunnen soms ingrijpende gevolgen hebben voor later. Delfos heeft echter ook ideeën voor hoe het wel goed zou kunnen. Ze beroept zich daarbij op de ideeën van Binet, Vygotsky en pleit voor testen van leren in plaats van een momentopname. Tot slot vind ik het boek soms wat te betogend naar mijn zin, maar toch uitermate inspirerend en dus een aanrader.
Op aangeven van LAVA (lees – en adviesgroep volwassenen met autisme) bespreek ik een artikel over wat werknemers met autisme kan helpen op de werkvloer om met verwachtingen om te gaan. Bij werknemers met autisme blijkt dat het potentieel hoogstaand kwalitatief werk onder andere door drempels op de werkvloer zelf vaak niet verzilverd raakt. Stress in de werkomgeving en beperkingen in sociale omgang blijken de belangrijkste daarvan. Sociale steun van collega’s helpt weliswaar neurotypicals maar hulp buiten de organisatie (via coaching of anderen met autisme of zichzelf kunnen zijn) helpt het meest voor mensen met autisme. Sociale communicatie met collega’s lijkt het meest problematisch volgens werknemers met autisme. Voor die niet-autistische collega’s lijkt werkstress voor veeleer een ‘dingetje’ en soms eens lastig terwijl het voor werknemers met autisme aanzet kan zijn tot opgebrand raken. Vooral goede relatie met het management (op alle niveaus) kan autistische werknemers helpen volgens dit artikel.
Hoeveel is wat u zegt of denkt te weten over autisme wat u werkelijk weet? Een recente bevraging van onderzoekers van de Universiteit van Miami (VS) zocht dit uit en kwam tot de vaststelling dat dit wel eens kan tegenvallen. In deze blog probeer ik uiteen te zetten hoe dat zit. Het heeft alvast iets te maken met het Dunning-Kruger-effect. De resultaten van het onderzoek werden ook kort besproken in het meest recente nummer van Psychologie Magazine.
Leesverslag van ‘Autisme in het gezin het gezin als hefboom voor verandering’ van Wilfried Peeters bij Uitgeverij Garant (2019)
Dr. Bram Sizoo, psychiater bij Dimence en specialist op het gebied van suïcidialiteit en autisme, waarom het leven met autisme soms heel erg moeilijk is, in een interview met als titel ‘Erken dat het leven soms heel erg moeilijk is voor mensen met autisme’ op Autisme.nl van de Nederlandse Vereniging voor Autisme, naar aanleiding van de Factsheet Suïcidialiteit en Autisme.
Als ik op een zonnige terrasje, op het openbaar vervoer, bij de kapper of elders over autisme hoor praten, lijkt het of iedereen zijn of haar pedagogisch diploma van de Google Universiteit of van sociale media heeft. Sociale media lijken dan ook een ontmoetingsplaats rond autisme te zijn/worden. In deze blog vraag ik me af welke gevolgen dat heeft, zowel voor de informatie als voor de gebruikers.
Van Louise, een natuurarts, kreeg ik de vraag hoe ik sta ‘tegenover de inwerking van astrologische kracht op een autistische handicap’. In deze blog probeer ik daar vanuit eigen ervaring en zo genuanceerd mogelijk op te antwoorden.
Of autisme volgens mij een handicap en/of een gave is, en wat ik daarvan vind, wil Heide(linde), studente pedagogie, weten. ‘We hebben in onze opleiding voor een paper een aantal ‘straffe stellingen’ voorgeschoteld gekregen. Die moeten we dan voorleggen aan kritische mensen met autisme voorleggen. Op basis van wat daaruit komt moeten we dan reflecteren en een paper schrijven. Zou jij zo vriendelijk willen zijn om mij daarbij te helpen?’. In deze blog probeer ik daarop een genuanceerd antwoord te schrijven.
