Toen ik in De Volkskrant veralgemeningen las over autisme in het verkeer, de rijopleiding en het rijbewijs, en de verklaring op eer van al dan niet een diagnose autisme, was ik verbaasd. Ook ik heb een rijopleiding gevolgd, heb een verklaring ondertekend, een rijbewijs behaald, en sinds kort 25 jaar rij-ervaring. In deze blog vertel ik over wat volgens mij rijvaardigheid bepaalt, en hoe ik mijn autisme aangaf aan het begin van de rijopleiding. Ook verwijs ik naar mijn boek, en wat ik heb geleerd in die 25 jaar, hoe ik me heb moeten aanpassen.
Een tijdje geleden vroeg Anaïs (26), enthousiast lezeres van Tistje, aan mij via mail hoe zij het best haar autisme vermeldt tijdens haar zoektocht naar werk. In deze blog probeer ik deze vraag genuanceerd te beantwoorden vanuit eigen ervaringen en reacties van anderen (met/zonder autisme), met nadruk op selectieve openheid.
Gudrun, lezeres van mijn blog, mailt me met de vraag hoe ik tegenover de verkiezingen sta, en hoe ik mijn stemkeuze bepaal. ‘Als moeder van een zoon met autisme weet ik dat kiezen op zich al moeilijk is, maar hoe doe je dat in het stemhokje? Wat zou je iemand met autisme aanraden om te komen tot een goede stemkeuze? Helpt er iemand om je keuze te bepalen? Hoe ga je om met eventuele angst op de dag zelf?’ In dit stuk probeer ik daar genuanceerd en vanuit eigen ervaringen op in te gaan.
Ann Ceurvels (actrice, kindercoach, moeder en auteur van het boek ‘Etiketjes’ (Houtekiet, 2018)) in de krant Gazet van Antwerpen van 19 mei 2018 over de betekenis van een diagnose en een voorbeeld van een aanpassing in haar gezin.
Al heel lang wil Rosa Simons studeren, maar het mocht niet van thuis. Toen vluchtte ze weg, en kon het niet. En nu is ze 61, en doet ze het, met sinds enkele jaren een diagnose autisme. Het levensverhaal van een vrouw die gevochten heeft om aan het leven met anderen te kunnen deelnemen maar nu niet meer beschaamd is toe te geven dat het haar geenszins gelukt is. Geïnspireerd door ‘Frau Stephan geht zur Schule’, verschenen in Der Tagespiegel op 2 april 2018.
Bespreking van het artikel De kracht van ongewoon : autisme is geen beperking maar een aanbeveling van Jop van Kenpen, verschenen in Het Parool van 9 januari 2018 over een Amsterdams bedrijf dat niet alleen een meerderheid van werknemers met autisme heeft maar ook een aangepaste omgeving en een kantoorhond.
Elke twintigste van de maand breng ik een lijst met een aantal tips over een bepaald thema in het leven Deze eerste keer een lijst met 20 tips voor mensen zonder autisme die onzeker zijn in het daten van iemand waarbij ze weten of vermoeden dat hij/zij autisme heeft. De lijst is losjes geïnspireerd door de lijst ’48 Tipps für ein perfektes Date mit einem Autisten oder einer Autistin’ van Marlies Hübner.
Net als onze ontwikkeling, evolueert ook onze autismebeleving, en dus ook de houding daar tegenover. In deze tekst ga ik dieper in op vier mogelijke houdingen in de omgang met (beperkingen die voortvloeien uit) autisme, en hoe de voortdurende verandering van autisme niet alleen mijn houding tegenover autisme beïnvloedt maar ook de communicatie erover met anderen. Die blijven meestal hangen in één beeld en doen alles wat daarvan afwijkt af als misbruik, overcompensatie of ontkenning.
