Toen ik gisterenavond wandelde door een verboden verlaten domein zag ik een graffiti-citaat dat te midden van de moeilijkheid de mogelijkheid ligt. In deze blog ga ik daarop in.
Marlon, lezeres van deze blog, vraagt me via mail of haar indruk dat autistische mensen de neiging hebben om pessimistischer te zijn dan anderen, dat ze het zwarter inzien en minder geneigd zijn om hoopvol te zijn over wat er in het verschiet ligt. Ik probeer op die vraag vanuit eigen ervaringen en perspectief te antwoorden.
De begeleiding van studenten met autisme moet zich richten op ‘wat ze kunnen’ en niet op ‘wat ze niet kunnen’: denken in mogelijkheden dus en niet denken in problemen. In The Optimist.nl (mei/juni 2012) pleit emeritus hoogleraar orthopedagogiek, Ina van Berckelaer-Onnes (zie ‘Autisme niet langer een stoornis’), ervoor om niet alle aandacht te vestigen op de negatieve aspecten. Die helpt mensen met autisme niet. Volgens haar moet je altijd zorgen dat de sterke vaardigheden functioneel worden ingezet. Diederik Weve, ingenieur bij Shell, ervaringsdeskundige en lid van de werkgroep ‘Vanuit autisme… Read more ‘Het gaat om het normaliseren van autisme’ →
Onze samenleving kent een snel groeiende, problematische handicap, die goede banden binnen families en gezinnen smeedt en slechte verbreekt, die mensen ertoe noopt op een duidelijke en directe manier met elkaar te communiceren, die betekenisloze sociale interactie tot het minimum herleidt, die mensen tot het uiterste stimuleert om over zichzelf te leren en die ons tegelijk aanzet om er samen een betere wereld van te maken. Deze handicap wordt autisme genoemd – en ik kan niet inzien wat er verkeerd aan is, toch? Je kan niet geloven hoe blij ik… Read more Autisme als aanzet tot een betere wereld →
Tistje 