In dit artikel ga ik dieper in op de diversiteit aan verhalen van autistische volwassenen, zowel de herkenbare als de minder vaak gehoorde. Ik benadruk de noodzaak om alle ervaringen te omarmen, inclusief de moeilijke en complexe, om een genuanceerd beeld van autisme te vormen. Alleen dan kunnen we werkelijk luisteren naar elkaar en onszelf.
Citaat van J.B. Handley, vader van een zoon met autisme, over de beeldvorming van autisme, en misverstanden errond.
Gelezen op een nieuwsforum op Google over politiek en maatschappij onder het thema ‘Toeristen uit Syrië’ van een persoon die stelde dat lang niet iedere persoon met autisme een rotzak is, en dat het individu waarover het ging daarom geen autist is. Evenmin als zijn zus.
Het gebeurt wel eens dat mensen een aantal van hun eigen karaktertrekken in beschrijvingen over autisme herkennen. Mensen zijn te sterk geneigd daarin patronen te herkennen en tot een aantal merkwaardige afleidingen te komen. Dat zij (een beetje) autisme hebben. Dat iedereen (een beetje) autisme heeft. Ik probeer dat positief te bekijken: het betekent immers vaak ook dat iedereen een beetje gewoon is. En ik dus ook.
Tistje 