Wat ik dagelijks bij me draag, wat mijn identiteit en praktische behoeften weerspiegelt. Ondanks de afhankelijkheid van technologie, neem ik vaak ook tastbare voorwerpen mee die comfort en veiligheid bieden in onzekere situaties.
Lise, lezeres van deze blog, vraagt me waar ik geen tijd voor vrij maak. Haar man, autistisch, heeft zo van die dingen waar hij geen tijd voor wil vrijmaken. En hoe zit dat bij mij, zou het iets met autisme te maken hebben dat er bepaalde gelijkenissen zijn? Ik probeer daar genuanceerd op te antwoorden.
Een vakantiekaartje of ansichtkaart sturen, het lijkt enigszins kneuterig geworden, maar ik doe het toch nog vaak. Maar hoe begin je aan zoiets en hoe hou je het kort genoeg, scheidt je hoofd – van bijzaken op zo’n kaartje? In deze blog een samenvatting van mijn ervaringen met ansichtkaartjes schrijven.
Tistje 