Iedereen krijgt spam, maar als je ze wel eens leest, springen er pareltjes naar voor, niet van geloofwaardigheid (ik klik uiteraard nooit verder) maar van verwondering. Af en toe schrijf ik in mijn dagboek een zin over wat ik las. Deze tekst is daar een collage van, van mijn ‘spam-familie’.
De Spam-box legen … stilaan wordt het een routine. Al gebeurt het meestal stilzwijgend bij mij. Of doet een Spam-ophaaldienst het elke 30 dagen. Tenzij op een verloren moment, als er tijd en nieuwsgierigheid over is, durf ik ze wel eens lezen. Sinds een jaar of twee is mijn spam sterk verminderd. Door het gebruik van alternatieve – en wegwerpmailadressen, spamfilters, regelmatig wissen van cookies en waar mogelijk anoniem surfen. Zo kunnen programmeurs, nep-kunstenaars, hoofdredacteuren van kranten, bots en hun botmasters, wetenschappers, pillenslijters, sociale media-ondernemers, marketeers, hackers, identiteitsdieven, systeemadministrateurs, andere… Read more Autisme en kunstfraude →