Tien vooroordelen over mensen met autisme herzien is een tekst als reactie op een lijstje dat op facebook de ronde deed of doet over veelgehoorde vooroordelen over mensen met autisme. Enkele vooroordelen zijn onder andere dat mensen met autisme geen vrienden zouden willen hebben, dat alle mensen met autisme verstandelijke of psychisch beperkt zouden zijn, dat mensen met autisme per definitie slecht opgevoed zouden zijn, dat zij niet zouden houden van aanrakingen, dat rituelen moeten afgeleerd worden, dat autisme een modeziekte is en dat mensen met autisme gevaarlijk zouden zijn.
De beeldvorming in de media van mensen met autisme lijkt op het eerste gezicht niet altijd even positief. Toch blijkt het allemaal goed mee te vallen. Toch volgens Erik Thys e.a. in het Tijdschrift voor Psychiatrie. Zij voerden een onderzoek naar stigma in de Vlaamse dagbladen. Ze vergelijken berichtgeving over autisme en schizofrenie.
Er wordt beduidend meer gestigmatiseerd bij schizofrenie dan bij autisme. Toch neemt de negatieve berichtgeving voor beiden toe.
De autist legt wel duimen als het gaat om spectaculaire misdaden plegen.
Het beeld dat de auteurs hebben over autisme roept soms wel wat vragen op. Ze zien autisme als een ernstige, chronische en mogelijks invaliderende aandoening.
Citaat van Roy Richard Grinker, auteur, professor antropologie en vader van een dochter met autisme, over autisme, een handicap waar aanpassingen voor nodig zijn.
Het is begrijpelijk dat mensen niet goed meer weten hoe iemand met een beperking of met autisme aan te spreken. Je zou verward raken door de voortdurende verandering van gebruikte termen. Zeker als je van nature al wat omgangsverlegenheid hebt. Te meer omdat het voor de ene erg gevoelig ligt, en de andere er zich niet druk om maakt en zodoende moeiteloos wisselt. Bij die eerste groep is een schier eindeloze discussie trouwens nooit ver weg. En dat is nooit leuk. Hoe irritant is het immers niet op je vingers… Read more #Ananas (3): Hoe noem ik je het best? →
