In gesprekken kom ik af en toe uitspraken tegen als ‘ik mis zoals je vroeger was’ of ‘je bent geen haar veranderd’, maar ook ‘je moet jezelf vinden’, of ‘trek je niets aan van anderen maar wees jezelf’. In dit stuk een korte beschouwing en wat ik daar vanuit eigen ervaringen van probeer te maken.
Een leesverslag van het boek Autisme glASShelder uitgelegd / Miriam Perrone (Cyclus, 2017). Het merendeel van het boek gaat over wat autisme is, wat je als lezer precies kan doen in de omgang met (mensen met) autisme, en wat de sterktes van mensen met autisme (kunnen) zijn. Tussenin gaat Miriam Perrone in op de vraag of iedereen een beetje autistisch is en of er nu meer autisme bestaat dan vroeger.
Nummer vierendertig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over waar ik naar hunker, of ik moedig ben, of er voor alles een juiste plaats en tijd is. Over waar ik me te goed voor voel, of ik een jaar zonde mensen zou kunnen, en wanneer ik voor het laatst trots was op mezelf. Of ik nog steeds dezelfde ben als vroeger, waarom ik gekozen heb voor het werk dat ik nu doe. Tot slot over welke mijn slechtste gewoonte is en of ik mijn eigen koers vaar.
Op 2 april was het Wereld Autisme Dag. ’s Avonds nam ik deel van een paar rondetafelgesprekken (aan een vierkanten tafel) en herinnerde ik me Meester Frank, leerkracht van het vijfde lager onderwijs. Een autist-avant-la-lettre in de tijd van vroeger. In deze blog enkele herinneringen aan hem en enkele bedenkingen van de boeiende maar vermoeiende avond, zoals het autistisch leven dus.
Tistje 